بیماری نارسایی قلب – Heart failure

تعریف بیماری

نارسایی قلب، که بعضاً به عنوان نارسایی احتقانی قلب نیز شناخته می شود، ناتوانی عضله قلب در پمپاژ خون مورد نیاز بدن می باشد. وظیفه ی اصلی قلب خون رسانی به سراسر بدن است و وقتی قلب نارسا می شود، قادر به انجام این وظیفه نخواهد بود. برخی از بیماری ها مانند بیماری عروق کرونر (تنگ شدن شریان های خون رساننده به قلب) یا فشار خون بالا، به قلب آسیب رسانده و در نهایت منجر به این بیماری می شوند.
توجه به این نکته ضروری است که نارسایی قلب – Heart failure با سکته یا حمله قلبی متفاوت است. (البته افرادی که نارسایی قلبی دارند، اغلب سابقه حمله دارند.) در سکته قلبی، عروق خون رساننده به قلب به علت انسداد، توانایی خون رسانی به قلب را از دست می دهند که این وضعیت منجر به مرگ این سلول ها می شود. نارسایی قلب – Heart failure ممکن است در نتیجه سکته قلبی رخ دهد.

علائم بیماری

شایع ترین علائم نارسایی مزمن قلب شامل تنگی نفس، خستگی، تورم پاها و مچ پا، درد قفسه سینه و سرفه است. این بیماری بیشتر در افراد مسن و افراد مبتلا به سایر بیماری های قلبی دیده می شود و به طور معمول با ترکیبی از شیوه زندگی و تغییر رژیم غذایی و داروها درمان می شود.
نارسایی قلبی سبب تجمع مایعات در بدن می شود که سبب تورم پاها، ساق و مچ پا می شود و ممکن است این تجمع مایعات در ریه باشد که به آن احتقان ریوی گفته می شود. نارسایی قلبی سبب می شود که ارگان های بدن، خون و اکسیژن کافی را دریافت نکنند.
علائم ابتلا به نارسایی قلبی عبارتند از:
تنگی نفس
ورم ساق پا و مچ پا
خستگی مفرط یا ضعف عمومی
سرگیجه و عرق کردن
تنفس سنگین
افزایش ناگهانی وزن
بیرون زدن رگ های گردن
ضربان قلب نا منظم
تورم در ناحیه شکم
تهوع
خس خس سینه و سرفه
درد قفسه سینه

علت بیماری

نارسایی قلب – Heart failure علل مختلفی دارد. بعضی اوقات علت دقیقی برای آن یافت نمی‌شود. شایع‌ترین علل نارسایی قلب در زیر ذکر شده است:
بیماری عروق کرونر (عروق قلب): در این بیماری به دلیل انسداد نسبی یا کامل رگ یا رگهای کرونر قلب، خون‌رسانی به قلب به صورت جزئی یا کامل مختل شده و در نتیجه قسمتی از قلب غیر فعال میشود.
مشکلات عضله قلب (کاردیومیوپاتی)
فشار خون بالا
مشکلات دریچه‌های قلب
ضربان غیرطبیعی قلب (آریتمی)
استفاده از مواد سمی (مانند الکل یا مواد مخدر(
بیماری مادرزادی قلبی
دیابت
بیماری‌های غده تیروئید

عوارض بیماری

عوارض این بیماری بر اساس موارد مختلف از جمله شدت نارسایی و سن بیمار می تواند شامل موارد زیر باشد:
آسیب یا نارسایی کلیوی: نارسایی قلبی جریان خون به کلیه ها را کاهش می دهد که می تواند در صورت عدم درمان باعث نارسایی کلیوی شده و منجر به دیالیز بیمار شود.
مشکلات دریچه ای قلب: در صورتی که حفرات قلب بزرگ شده یا فشار داخل آن ها افزایش یابد، دریچه های قلبی که وظیفه هدایت مناسب جریان خون را دارند، توانایی عملکرد صحیح خود را از دست می دهند.
آریتمی های قلبی: این دسته از بیماری ها، خود هم از علل و هم از عوارض نارسایی قلبی هستند.
آسیب کبدی: نارسایی قلبی منجر به تجمع مایعات در کبد می شود. این مایع اضافی در نهایت کبد را زخم کرده و عملکرد صحیح کبد را دشوارتر می سازد.
برخی از علائم این بیماری و عملکرد قلب با درمان مناسب بهبود می یابد. با این وجود نارسایی قلبی تهدید کننده حیات است. افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است علائم شدیدی داشته باشند و بعضا نیاز به پیوند قلب پیدا کنند.

تشخیص بیماری

نارسایی قلب ممکن است در اثر اختلالات به وجود آمده در سمت راست قلب یا سمت چپ قلب یا هر دو سمت رخ دهد.اکثر نارسایی های قلب در سمت چپ قلب رخ می دهد. دهلیز چپ قلب، وظیفه تحویل خون از ریه و رساندن آن به بطن چپ را دارد. پس از آن، خون وارد گردش خون عمومی بدن می شود.اگر در عملکرد بطن چپ قلب اختلال وارد شود و نتواند خون دریافتی را به طور کامل به جلو پمپاژ کند، خون به سمت عقب و به سمت ریه بر می گردد.
هنگامی که بطن چپ نتواند عمل انقباض را به درستی انجام دهد نارسایی سیستولی قلب رخ می دهد.در نارسایی سیستولی قلب با هر بار ضربان، خون را به مقدار مورد نیاز اعضای بدن پمپاژ نمی کند.
نارسایی در سمت راست قلب هم ممکن اتفاق بیفتد که
وقتی که عضله دیواره قلب سفت شود و نتواند به حد کافی خودش را شل کند نارسایی دیستولی رخ می دهد.
با روش دارو درمانی و جراحی می توان نارسایی قلب را درمان کرد تا به کاهش علائم بیماری کمک کند. داروهایی ذیل برای درمان نارسایی قلب توسط پزشک تجویز می گردد:
اسپرینولاکتون
داروی دفع کننده مایعات مانند فوروزماید
مهار کننده های آنژیوتاسین نظیر انالاپریل و لوزارتان
داروهای افزایش دهنده قدرت عضلانی نظیر دیگوگسین، مربوط به آریتمی قلب، داروهای مهار کننده سمپاتیک نظیر متوپرولول و کارودیلول، داروهای گشاد کننده رگ ها، داروهای تجویز شده برای درمان نارسایی قلب سبب کاهش سطح کلسترول خون می شود و توانایی قلب را برای پمپاژ خون افزایش می دهد و میزان لخته شدن خون و ضربان قلب را کاهش می دهد همچنین برخی داروهای تجویز شده برای نارسایی قلب سبب کاهش سدیم خون و افزایش پتاسیم در خون می شود .
اگر نارسایی قلب حاد باشد و با دارو درمان نشود نیاز به استفاده از پیس میکر قلب می باشد مانند: کاردیورتر (ICD) ، دستگاه دو طرفه (CRT)
همچنین روش نوین تعبیه دستگاه کمک بطنی قلب (VAD) که در بطن چپ جایگذاری می شود به درمان نارسایی قلب کمک می کند.
دستگاه CID سبب تنظیم ریتم ضربان قلب و تپیدن قلب می شود . این دستگاه برای افرادی مناسب است که اختلالات قلبی تهدید کننده دارند.
یک دستگاه کوچک بالای قفسه سینه و زیر پوست کاشته می شود.سیم های دستگاه از یک طرف به دستگاه و از یک طرف به ماهیچه قلب متصل می شود و هرگونه نامنظمی در ضربان قلب را برطرف می کند.
دستگاه CRT با ارسال سیگنال های ضعیفی به قلب به تپش منظم آن کمک می کند و عملکرد قلب را بالا می برد.

پیشگیری بیماری

بهترین راه برای پیشگیری از نارسایی قلبی، کنترل عوامل خطرزا می باشد. با ایجاد تغییر در شیوه زندگی همراه با داروهای موردنیاز، بسیاری از عوامل خطرساز بیماری قلبی مانند فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر قابل کنترل خواهند بود.