تعریف بیماری
بلاستومایکوزیس یک بیماری نادر عفونی است که توسط قارچ بلاستومایسس درماتیتیس ایجاد می شود و معمولا چندین اندام مختلف را درگیر می کند. علائم آن بسته به اندام مبتلا بسیار متفاوت است. این بیماری با تب، لرز، سرفه و یا مشکل تنفسی (تنگی نفس) مشخص می شود.
در مرحله مزمن بیماری، ریه ها و پوست بیشترین آسیب را دارند. دستگاه تناسلی و استخوان نیز ممکن است درگیر شود
علائم بیماری
بلاستومایکوزیس یک بیماری عفونی است که با تب، لرز، سردرد، درد قفسه سینه، کاهش وزن، عرق شبانه، سرفه و یا مشکل تنفسی (تنگی نفس) شناخته می شود. برخی از افراد مبتلا، فرم بدون علامت بیماری را تجربه می کنند. درد عضلانی و مفاصل ممکن است در مرحله حاد رخ دهد که به طور معمول کمتر از سه هفته طول می کشد.
این بیماری ممکن است به خودی خود برطرف شود یا به شکل مزمن عفونت ادامه یابد. بلاستومایکوزیس مزمن که بیش از سه هفته طول بکشد ممکن است بر ریه ها، پوست، استخوان ها، مفاصل، دستگاه تناسلی و سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارد.
درگیری با پوست در افراد مبتلا به بلاستومایکوزیس بسیار شایع است. ضایعاتی مانند زگیل و برجستگی های پر از چرک (پاپولوپوستولار) شایع هستند. آنها ممکن است به رنگ بنفش بوده و در اطراف مرز ضایعات، آبسه های بسیار کوچکی داشته باشند.
اگر بلاستومایکوزیس روی ریه ها که مکان های متداول درگیری قارچ ها هستند تأثیر بگذارد، معمولا به صورت پنومونی مزمن ظاهر می شود. علائم این بیماری شامل سرفه همراه با خلط، درد قفسه سینه، مشکل در تنفس و یا ضربان قلب سریع است. در برخی موارد شدید، سندروم دیسترس تنفسی ممکن است ایجاد شود که با تنفس بیش از حد عمیق و سریع و سطح کم اکسیژن در خون (هیپوکسمی) مشخص می شود. در این وضعیت افراد مبتلا معمولا به تهویه مکانیکی نیاز دارند.
بلاستومایکوزیس ممکن است روی استخوانها نیز تأثیر بگذارد و ضایعاتی را ایجاد کند که بافت استخوان را تخریب می کند. دنده ها، مهره های ستون فقرات و استخوان های بلند بازوها و پاها بیشتر درگیر می شوند. در بسیاری از موارد این ضایعات بدون درد هستند اما ممکن است به آبسه فراگیر تبدیل شوند.
درگیری دستگاه ادراری در مردان مبتلا به بلاستومایکوزیس شایع است. در حدود ۳۰ درصد از موارد، غده پروستات و اپی دیدیم به قارچ آلوده می شوند. علائم ممکن است شامل التهاب، ورم و یا درد کشاله ران باشد. درگیری سیستم عصبی مرکزی، کبد، طحال، دستگاه گوارش، تیروئید، غدد فوق کلیوی و سایر ارگان ها نیز در موارد مزمن گزارش شده است.
علت بیماری
علل بلاستومایکوزیس به طور نسبی بخوبی مورد مطالعه قرار گرفته است ، بنابراین پزشکان تا حد زیادی مکانیسم های پاتوژنز را درک می کنند. ماشه بلاستومیکوز به طور خاص یافت می شود پاتوژن ها، معمولاً گونه های قارچی.
به عنوان مثال Blastomyces dermatitidis ، یک قارچ رشته ای است که در خاک زندگی می کند. این قارچ یا از طریق هوا یا از طریق تماس با پوست به انسان منتقل می شود. هنگامی که قارچ به ارگانیسم انسان وارد می شود ، در موجود خون چند برابر می شود ریه منطقه به صورت مخمر
تشخیص
تشخیص بلاستومایکوزیس باید توسط یک متخصص انجام شود و به شکل بیماری نیز بستگی دارد. بنابراین ، در بلاستومایکوزیس پوستی ، مشاوره با یک متخصص پوست توصیه می شود. در طول آنامز ، پزشک سعی می کند بفهمد آیا امکان تماس با آن وجود دارد یا خیر پاتوژن ها در گذشته اخیر. اگر بیمار اخیراً از یک منطقه خطرناک مربوط به بلاستومیکوز بازدید کرده باشد ، این نیز به عنوان یک سرنخ مهم عمل می کند.
تشخیص بلاستومیکوز اساساً بر اساس معاینات بافت شناسی نمونه های بافتی است. از یک طرف ، می توان نمونه هایی از آن را گرفت چرک از سایت های پوستی بیمار و آنها را زیر میکروسکوپ بررسی کنید. تجزیه و تحلیل خلط همچنین امکان پذیر است. بعلاوه ، گاهی اوقات از لاواژ برونش برای تشخیص بلاستومیکوز استفاده می شود. در افراد متوفی ، الف بیوپسی ممکن است در نظر گرفته شود که بلاستومایکوزیس به عنوان علت مرگ ایجاد شود.
عوارض
بیماری های قارچی مانند بلاستومایکوز اغلب در بیماران سخت منتج به عوارض حیاتی است. کسانی که وضعیت ایمنی ضعیفی دارند به ویژه در معرض خطر هستند. علاوه بر طولانی مدت درمان با کورتیکواستروئیدها ، درمانهای سیتوستاتیک و سرکوب سیستم ایمنی بدن پس از پیوند اعضا از بزرگترین ها هستند عوامل خطر برای افراد آسیب دیده از کشورهای صنعتی غربی. بیماری هایی مانند سرطان خون، بدخیم لنفوم or ایدز همچنین از بروز عفونت های قارچی فرصت طلب حمایت می کنند.
یک عارضه ترسناک بلاستومیکوز ، گسترش سیستمیک آن است پاتوژن ها، که می تواند رهبری تا هجوم دستگاه گوارش ، اسکلت ، CNS و پروستات و اپیدیدیم. به دلیل گسترده تضعیف شده است سیستم ایمنی بدن، قارچ ها در ریه ها یا پوست باقی نمی مانند ، اما از طریق بدن به سراسر بدن گسترش می یابند خون و لنف کانال ها در صورت عدم درمان ، عوارض شدید پیشرفت سریع را نشان می دهد و به ندرت کشنده نیست.
بلاستومیکوز سیستمیک در صورت تشخیص به موقع قابل درمان است. عوارض احتمالی بلاستومیکوز شامل این موارد است ذات الریه، سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) ، گله آنسفالیتو افیوژن پلور. Febbre علت ناشناخته نیز ممکن است ، و همچنین گرانولوماتوز پروستاتیت، اریتم ندوزوم و سندرم روده تحریک پذیر.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
از آنجا که بلاستومایکوزیس می تواند به سرعت در سراسر بدن تکثیر شود ، در صورت بروز علائم و نشانه های این بیماری قطعاً باید با پزشک مشورت شود. معمولاً مبتلایان از علائم یک نوع معمول رنج می برند آنفولانزا. اما اگر این شکایات به مدت طولانی ادامه داشته باشد و حتی با کمک درمان از بین نرود ، قطعاً باید با پزشک مشورت شود. به همین ترتیب ، تشکیل فیستول روی پوست ممکن است نشان دهنده بلاستومیکوز باشد ، بنابراین پوست باید مورد بررسی قرار گیرد.
غیر معمول نیست که بیماران به دلیل بلاستومیکوز از مشکلات تنفسی رنج می برند. ندول ها ممکن است روی پوست ایجاد شده و همچنان تغییر رنگ دهند. در صورت بروز این علائم باید سریعاً با پزشک مشورت شود. در صورت عدم دریافت درمان ، فرد مبتلا معمولاً در اثر بلاستومیکوز می میرد. در موارد اضطراری حاد و فوری ، بیمارستان باید مستقیماً ویزیت شود.
برای تشخیص بیماری می توان با یک متخصص پوست یا پزشک عمومی مشورت کرد. با درمان موفقیت آمیز ، امید به زندگی بیمار کاهش نمی یابد.
پیشگیری
پیشگیری از بلاستومایکوزیس با هوشیاری ویژه بیماران در مناطق شناخته شده خطرناک و جلوگیری از تماس با خاک در صورت امکان تا حدی امکان پذیر است. با این حال ، پیشگیری قابل اعتماد از این طریق امکان پذیر نیست.
