گروه دارویی
پیشینه دارو
کلرپروپامید با تحریک مستقیم ترشح انسولین از سلول های بتای لوزالمعده، گلوکز خون را کاهش می دهند. در طولانی مدت این دارو ها حساسیت به انسولین را در بافت های محیطی مانند کبد، عضله، چربی و سلول های دیگر مانند مونوسیت ها و اریتروسیت ها افزایش می دهند که نتیجه آن کاهش گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز در کبد است. کلرپروپامید اثر مقادیر جزئی هورمون آنتی دیورتیک را در بیماران مبتلا به دیابت بی مزه هیپوفیزی تقویت می کند.
موارد مصرف
کلرپروپامید در درمان بیماری دیابت تیپ ۲ (دیابت بزرگسالان یا غیر وابسته به انسولین) مصرف می شود.
عوارض دارو
عوارض گوارشی، مشکلات خونی، حساسیت، کاهش قند خون از عوارض جانبی این دارو می باشد.
هشدار دارویی
-در شرایطی مانند انفارکتوس میوکارد، اغماء عفونت، تروما، در جراحی و دوران بارداری باید به طور موقت، انسولین جایگزین سولفونیل اوره ها شود.
-در شرایط افزایش قند خون(مانند تغییرات هورمون های جنسی در زنان، تب بالا، عفونت پرکاری آدرنال و استرس های روانی) ممکن است افزایش مقدار مصرف دارو با تغییر آن به انسولین مورد نیاز باشد.
-در پرکاری تیروئید، منترل قند خون مشکل تر بوده و ممکن است نیاز به افزایش مقدار مصرف دارو باشد.
-مصرف دارو در افراد مسن، به دلیل نیمه عمر طولانی توصیه نمی شود.
-آلرژی به سولفنیل اوره ها، سولفونامید ها و تیازید ها را باید مورد توجه قرارداد.
-دارو به همراه صبحانه مصرف شود.
تداخلات دارویی
در صورت مصرف همزمان با ضد انعقاد های خوراکی مقدار مصرف دو دارو باید تنظیم شود.
در هنگام مصرف همزمان با آسپارژیناز، کورتیکواستروئیدها، مدرهای تیازیدی و لیتیم به دلیل فعالیت ذاتی این ترکیبات در بالا بردن قند خون تنظیم مقدار مصرف دارو لازم است.
اشکال دارویی
Tab : 250mg
