گروه دارویی
خواب آور های آرام بخش و ضد جنون ها
پیشینه دارو
کلرپرومازین اثر درمانی خود را به طور عمده با آنتاگونیزه کردن گیرنده های D2 دوپامین در سیستم اعصاب مرکزی در مسیر مزولیمبیک و مزوکورتیکال اعمال می نماید. همچنین گیرنده های موسکارینی، هیستامینی، سروتونینی و آلفا ـ آدرنرژیک بوسیله این دارو تحت تأثیر قرار می گیرند.مسدود شدن گیرنده های دوپامین در مزوکورتیکال توسط کلرپرومازین سبب تشدید علائم منفی اسکیزوفرنی مانند انزوای اجنماعی،ناتوانی در ابراز احساسات و افسردگی میگردد.
موارد مصرف
کلرپرومازین در اختلالات روانی نظیر اسکیزوفرنی، جنون، مانیا و نیز به صورت دارو ی کمکی در درمان هیجان شدید و اختلالات روانی-حرکتی و نیز به عنوان ضد تهوع و درمان سکسکه شدید و پورفیری به کار می رود.
عوارض دارو
علائم خارج هرمی و در مصرف طولانی مدت دیسکینزی دیررس، کاهش دمای بدن، افزایش وزن، خواب آلودگی، بی ثباتی خلقی، رنگ پریدگی، کابوس شبانه، بی خوابی و افسردگی ممکن است ایجاد گردد. آثار ضدموسکارینی نظیر خشکی دهان، احتقان بینی، یبوست، اشکال در دفع ادرار و تاری دید از عوارض شایع دارو هستند.کاهش فشار خون، عوارض چشمی، کهیر، آسم، تورم حنجره، تغییر رنگ پوست نیز جزو عوارض این دارو می باشند.
هشدار دارویی
– بیمار از لحاظ بروز افسردگی، افکار خودکشی، خواب آلودگی شدید، عوارض خارج هرمی و تغییرات سیستم اعصاب مرکزی در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای پایش شود.
-وزن، قد، شاخص توده بدنی و اندازه دور کمر بیمار در ابتدای درمان، در هر ویزیت طی ۶ ماه ابتدایی درمان و سپس هر ۳ ماه به همراه دوز ثابت ضد جنون ارزیابی گردد.
-قبل از قطع مصرف دارو، باید به پزشک مراجعه شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
-از مصرف فرآورده های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS با این دارو باید خودداری گردد.
-هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
-هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته ، باید احتیاط نمود.
-این دارو ممکن است سبب بروز خشکی دهان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته ، باید به پزشک مراجعه نمود.
-احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. استفاده از عینک و لباس محافظت کننده ممکن است ضروری باشد.
-بیماران سالخورده و ناتوان ممکن است به مقادیر کمتری از دارو نیاز داشته باشند.
تداخلات دارویی
تزریق بنزروپین و مصرف الکل و آنتی اسیدها می تواند جذب کلرپرومازین را کاهش دهد. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) می توانند ترشح کلرپرومازین را کاهش دهند و از این رو قرار گرفتن در معرض کلرپرومازین را افزایش دهند.
کلرپرومازین همچنین می تواند اثرات مهار کننده CNS داروهایی مانند باربیتورات ها ، بنزودیازپین ها ، مواد افیونی ، لیتیوم و بیهوشی را تقویت کرده و از این رو پتانسیل عوارض جانبی مانند سرکوب تنفسی و آرام بخشی را افزایش دهد .
اشکال دارویی
Inj : 25 mg/ml Tab : 25 ,100mg
