گروه دارویی
پیشینه دارو
کلرفنیرامین در گروه دارویی آنتی هیستامین ها قرار دارد و با تأثیر بر عروق خونی، دستگاه گوارش و تنفس از طریق رقابت با هیستامین سبب کاهش پاسخ حساسیت می‌شود.
موارد مصرف
کلرفنیرامین یا کلرفنامین دارویی است که در پزشکی و دامپزشکی کاربرد دارد. کلرفنیرامین یکی از رایج ترین دارو های ضد حساسیت است. بیشترین کاربرد کلرفنیرامین در بیماری موسوم به رینیت (التهاب مزمن بینی یا التهاب غشا های مخاطی بینی) سرماخوردگی، آلرژی و کهیر است. این دارو در ترکیب بسیاری از دارو های رایج سرماخوردگی مانند قرص سرماخوردگی بزرگسالان وجود دارد.
عوارض دارو
شایع‌ترین عوارض جانبی کلرفنیرامین عبارتند از:
سرگیجه، خواب‌آلودگی، نامتعادل بودن حرکات، خستگی، اضطراب، سرخوشی، گیجی، خس‌خس سینه، آنمی، خشکی دهان، تهوع، بی اشتهایی، اسهال، حساسیت در برابر نور، احتباس ادرار، سوزش ادرار و تاری دید.
متداول‌ترین اثر جانبی این دارو بی‌حالی و خواب‌آلودگی است.
همچنین بی اشتهایی، استفراغ و اسهال ممکن است ایجاد شود. در صورت احتباس ادرار، تکرر ادرار یا سوزش ادرار از ادامه مصرف کلرفنیرامین پرهیز کنید.
هشدار دارویی
-به منظور کاهش تحریک گوارشی همراه با غذا، آب یا شیر مصرف گردد.
-در صورت بروز خواب آلودگی از انجام کار هایی که نیاز به تمر کز حواس دارند ، خودداری گردد.
تداخلات دارویی
استفاده همزمان با فنی تویین می‌تواند منجر به افزایش اثرات فارماکولوژیکی فنی تویین شود. مصرف همزمان کلرفنیرامین با الکل و مواد خواب آور و آرام بخش موجب تضعیف دستگاه عصبی بدن می‌شود.
اشکال دارویی
Tab : 4 mg , 8 mg Inj : 10 mg/ml Susp : 2 mg / 5 ml
