گروه دارویی
پیشینه دارو
پنتوپرازول – Pantoprazole جزء دسته داروهایی است که پمپ هیدروژن را مهار می کنند و در واقع اجازه تولید اسید معده را نمی دهند.
موارد مصرف
پنتوپرازول در درمان زخم های خوش خیم معده و دوازدهه، زخم های وابسته به هلیکوباکتری پیلوری، سندروم زولینگر- الیسون، کاهش اسید معده در جراحی و پیشگیری کوتاه مدت بازگشت محتویات معده و درمان بیماری به کار برده می شود.
این دارو می تواند در درمان سوء هاضمه و بیماری رفلکس٬ همچنین در پیشگیری و درمان زخم های مرتبط با NSAIDs استفاده شود.
در افرادی که نیاز به مصرف مزمن NSAID دارند بعد از بهبود زخم مقدار مصرف امپرازول کاهش نمی یابد زیرا امکان پیشرفت زخم بدون علائم وجود دارد.
پنتوپرازول – Pantoprazole ممکن است علائم سرطان معده را بپوشاند و در افراد پرخطر باید قبل از شروع درمان بیمار از نظر بدخیمی معده بررسی شود
این دارو می تواند در کاهش تخریب مکمل های آنزیم های پانکراسی در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس به کار رود.
مقدار بالای پنتوپرازول – Pantoprazole برای کنترل ترشح اسید معده در سندرم زولینگر – الیسون به کار می رود.
مصرف وریدی پنتوپرازول به همرا درمان اندوسکوپیک خونریزی ناشی از زخم های گوارشی شدید٬ ریسک خونریزی مجدد و نیاز به جراحی را کاهش می دهد.
عوارض دارو و هشدارها
در بیماران مشکوک به سرطان معده مصرف این دارو ممنوع است
تداخلات دارویی
داروهایی مثل استرهای آمپی سیلین، نمک های آهن و کتوکونازول جذب پنتوپرازول را کاهش می دهند. گیاهان دارویی نظیر St.john’s wort ممکن است که در صورت مصرف هم زمان با این دارو باعث افزایش حساسیت به نور شوند از اینرو مصرف این دو دارو با هم خودداری باید شود. مصرف هم زمان پنتوپرازول با غذا احتمالا جذب دارو را به مدت ۲ ساعت به تاخیر بیندازد ولی روی وسعت جذب دارو تاثیر چندانی ندارد.
اشکال دارویی
Cap : 15 mg Inj : 40 mg Vial Tab (Delayed – release ) : 20 mg , 40 mg
