گروه دارویی
پیشینه دارو
پردنیزولون – Prednisolone با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو گیرنده وارد هسته سلول می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و بدنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئید ها می باشند. کورتیکواستروئید ها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهاب خود را اعمال می کند.
موارد مصرف
داروی پردنیزولون – Prednisolone متعلق به دستۀ دارو های کورتیکواستروئیدی می‌باشد که در موارد بسیاری تجویز می‌شوند. این دارو جهت درمان بیماری های غدد، ارتریت روماتوئید، بیماری های کلاژن، حالت های حساسیت و آلرژیک، بیماری های تنفسی، بیماری های خونی، بیماری های سرطانی، موارد ادم و تورم، بیماری های گوارشی، بیماری ام اس، کنترل بیماری سل و درمان رد پیوند حاد یا مزمن تجویز می‌گردد.
دارو های پردنیزولون – Prednisolone سنتز آنزیم های موردنیاز برای واکنش التهابی را مهار می‌کند همچنین عبور کمپلکس های ایمنی از غشا پایه را کاهش می‌دهد.
قطره چشمی پردنیزولون – Prednisolone نیز جهت درمان التهاب ملتحمه، آسیب قرنیه به دلیل مواد شیمیایی، رادیویی، سوختگی، ورود جسم خارجی، درمان شرایط التهابی چشم پاسخگو به کورتیکواستروئید تجویز می‌گردد.
عوارض دارو
درمان درازمدت با پردنیزولون بیمار را از جهت ابتلاء به بیماری های عفونی مستعد می کند و از طرفی علائم عفونت نیز پنهان می شود. مصرف مقادیر زیاد پردنیزولون می تواند اختلالات روانی را تشدید کند. کاهش و یا تاری دید، تکرر ادرار و پرنوشی، قرحه گوارشی، علائم شبه کوشینگ، آکنه و افزایش فشار خون از عوارض جانبی دارو هستند.
هشدار دارویی
-استفاده طولانی مدت پردنیزولون در کودکان می تواند منجر به مهار رشد شود.
-بدنبال مصرف این دارو ممکن است آزمون های بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق کلیوی دچار اختلال شود.
-در افراد مسن و بخصوص زنان یائسه، احتمال ایجاد پوکی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.
-با تجویز مقادیر بیش از mg/day7/5 ممکن است علائمی شبیه سندرم کوشینگ ظاهر شود.
-در افراد با سابقه ابتلاء به سل، زیادی فشار خون، سکته اخیر قلبی، نارسایی احتقانی قلب، اختلال عملکرد کلیه و کبد، دیابت با سابقه فامیلی این بیماری، اختلالات روحی و روانی حاد، صرع، زخم های گوارشی و کم کاری تیروئید با احتیاط تجویز شود.
-برا ی به حداقل رساندن تحریک گوارشی شکل خوراکی پردنیزولون باید بعد از غذا مصرف شود.
-از قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از استفاده طولانی(بیش از ۳ هفته) پرهیز شود.
-در طول درمان ، مصرف سدیم بایدمحدود شده و مصرف مکمل های حاوی پتاسیم توصیه می شود.
-معاینات چشم پزشکی در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب باید انجام گیرد.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر دارو ها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن ها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام دارو هایی که مصرف می‌کنید اعم از دارو های تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید.
از جمله دارو هایی که با پردنیزولون تداخل دارند، عبارتند از:
باربیتورات ها
گلیکوزید های قلبی
دارو های ضد انعقاد
دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)
آنتی بیوتیک های ماکرولید
دارو های مدر
دارو های خوراکی کاهنده قند خون
انسولین
فنی توئین
افدرین
آمفوترسین بی
کاربنی سیلین
پی پراسیلین
تی کارسیلین
کتوکونازول
استروژن
اشکال دارویی
Tab: 5 mg (Tab : 50 mg)Forte
