گروه دارویی
پیشینه دارو
پرازوسین – Prazosin یک داروی مسدودکننده گیرنده آلفا- آدرنرژیک پس سیناپسی است که موجب انبساط عروق و کاهش مقاومت محیطی می‌شود، ولی به طور کلی اثر کمی بر روی برون‌ده قلبی دارد. این دارو در نارسایی احتقانی قلب، با کاهش مقاومت سیستمیک،کاهش پیش‌بار و پس‌بار و درنتیجه بهبود برون‌ده قلب عمل می‌نماید.
موارد مصرف
داروی پرازوسین – Prazosin به گروهی از دارو ها به نام مسدود کننده های آلفا (آلفا بلاکر) تعلق دارد. این دارو ها بر روی گروه خاصی از نورون ها عمل می‌کنند و آن ها را مهار می‌کنند. این حالت مهاری در برخی از بیماری ها به کار می‌آید. این دارو برای کنترل علائم هایپرپلازی پروستات (بزرگ شدن غده پروستات) و نیز کاهش فشار خون در بیمارانی که فشار خون بالایی دارند کاربرد دارد. در افرادی که نارسایی قلبی یا فشار خون بالایی دارند این دارو سبب شل شدن عروق خونی و کاهش فشارخون می‌شود.
غده پروستات به طور طبیعی در افراد مسن بزرگ تر می‌شود، بزرگ شدن غده پروستات، هایپر پلازی خوش خیم پروستات (BPH) نیز نامیده می‌شود. این بیماری می‌تواند سبب مشکل در دفع ادرار گردد، این مشکلات شامل تأخیر در دفع ادرار، ادرار قطره‌ای و احساس عدم تخلیه کامل مثانه هستند. پرازوسین با شل کردن عضلات پیرامون مثانه و پروستات، جریان ادرار را آسان‌تر می‌کند.
داروی پرازوسین – Prazosin باعث شل شدن رگ‌های خونی دست شده و موجب می‌شود تا خون به راحتی به انگشتان دست برسد؛ به این ترتیب است که این دارو از سردی و سفتی انگشتان در بیماری رینود جلوگیری می‌کند.
عوارض دارو
همه دارو ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی‌دهند. یک سری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
احساس خستگی، سرگیجه، خواب آلودگی و تاری دید: در این شرایطی دراز بکشید و از رانندگی کردن و کار با ابزار اجتناب نمایید.
سردرد: از پزشکتان بخواهید که یک مسکن مناسب مناسب برایتان تجویز نمایید.
احساس کسالت، حالت تهوع و استفراغ: غذاهای ساده مصرف نمایید. از خوردن غذاهای پرچرب یا تند خودداری کنید.
احساس افسردگی یا عصبی، تپش قلب، گرفتگی بینی، خشکی دهان، بثورات پوستی، احساس خستگی، تکرر ادرار، تورم دست یا پا: در صورت آزار دهنده شدن با پزشک خود مشورت نمایید.
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی پرازوسین می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
هشدار دارویی
-این دارو در بیماران مبتلا به بیماری‌های شدید قلبی باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
-اولین مقدار مصرف دارو، ممکن است سبب کلاپس ناشی از کاهش فشار خون شود.
-در طول درمان نارسایی احتقانی قلب، ممکن است نسبت به اثر پرازوسین تحمل ایجاد شود.
-اندازه‌گیری فشار خون در فواصل منظم طی مصرف دارو، ضرورت دارد.
-مقدار مصرف دارو باید بر اساس پاسخ فشار خون و نیاز هر بیمار تنظیم شود.
-دارو باید حتی در مواقعی که احساس بهبودی می‌شود، مصرف گردد.
-این دارو زیادی فشار خون را درمان نمی‌کند، بلکه آن را کنترل می‌کند. مصرف دارو ممکن است برای تمام عمر ضروری باشد.
-هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط شود.
-در صورت بروز سرگیجه یا منگی به ویژه پس از مصرف مقدار شروع دارو، باید احتیاط شود.
-در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر شود.
-هنگام رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند، احتیاط نمود.
تداخلات دارویی
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام دارو هایی (ازجمله دارو های با نسخه / بدون نسخه و دارو های گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
برخی از دارو هایی که ممکن است با نادولول تداخل کنند عبارتند از: دیگر مسدود کننده های آلفا (مانند ترازوسین، دوکسازوسین) آرتوباتامین (arbutamine)، دیگر بتا بلاکر ها (مثلا آتنولول (atenolol))، داروهای درمان اختلال نعوظ یا فشار خون ریوی (مانند سیلدنافیل، تادالافیل).
اگر داروهایی مصرف می‌کنید که باعث خواب آلودگی می‌شوند، به دکتر یا داروساز خود بگویید، از جمله: الکل، ماری جوانا، آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین (cetirizine)، دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، داروهای خواب و یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام (alprazolam)، دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، شل کننده های عضلانی (مانند کاریوپروتول ، سیکلوبنزاپرین) ، دارو های ضد افسردگی یا ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون).
برچسب روی تمام دارو هایتان، به‌خصوص دارو های ضد درد یا تب (مثل: دارو های سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی و دارو های ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ibuprofen) و ناپروکسن) را بررسی کنید، زیرا مواد تشکیل دهنده آن ها ممکن است ضربان قلب یا فشار خون شما را افزایش دهند. از پزشک و داروساز خود راجع به نحوه استفاده ایمن از این دارو ها سوال کنید.
برچسب روی تمام دارو های خود را (مانند دارو های آلرژی یا سرماخوردگی و سرفه) بررسی کنید؛ زیرا مواد تشکیل دهنده اکثر آن ها باعث خواب آلودگی می‌شود. از دکتر یا داروساز خود راجع به مصرف این داروها سؤال کنید.
اشکال دارویی
Tab: 1mg Scored Tab : 5 mg
