دارو پتیدین – Petidine

گروه دارویی

دارو های مسکن، ضد التهاب و ضد تب ها

پیشینه دارو

پتیدین – Petidine محرک گیرنده اوپیوییدی µاست . نسبت به مرفین حلالیت بیشتری در چربی دارد. به دلیل کوتاه اثر بودن دارو و تجمع متابولیت های نوروتوکسیک آن ، در درمان درد های مزمن توصیه نمی شود. نسبت به مرفین اثر ضعیف تری روی عضلات صاف دارد و به میزان کمتری فشار صفراوی را بالا می برد. بنابراین در پانکراتیت و کولیت صفراوی ، مخدر مناسب جهت کنترل درد است. روی سرفه و اسهال اثر کمی دارد. جذب: عضلانی و وریدی دفع: در کبد متابولیزه شده و از طریق ادرار دفع می شود

موارد مصرف

پتیدین – Petidine نوعی اپیوئید قوی است و برای درمان درد های شدید مانند درد حین زایمان (از گذشته) استفاده می‌شود. این دارو بر روی سیستم عصبی و مغز شما اثر می‌کند و احساس درد شما کمتر می‌شود. پتیدین معمولاً به صورت تزریقی تجویز می‌شود. این دارو به صورت قرص نیز در دسترس است اما به ندرت تجویز می‌شود.

عوارض دارو

همه دارو ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف‌ کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌ دهند. بعضی از عوارض ، بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف داروی پتیدین ، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:

احساس سرگیجه، خواب آلودگی و ضعف: در این شرایط از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری نمایید.
احساس بیماری (تهوع)، دل درد: وعده‌های غذایی کوچک و بدون ادویه بخورید.
خشکی دهان: آدامس‌های بدون شکر بجویید.
یبوست: مقدار زیادی مایعات و فیبر مصرف کنید.
سردرد، گر گرفتگی، تعریق، کهیر پوستی، مشکل دفع ادرار، تنگی نفس: در صورت آزار دهنده شدن هر کدام از این موارد به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر علائمی در شما پدید آمد که احساس می‌کنید به‌ واسطه مصرف داروی پتیدین می‌باشد با پزشک خود صحبت کنید.

هشدار دارویی

-پتیدین – Petidine در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
حمله حاد آسم، بیماری تنفسی، بیماری التهاب روده.
-پتیدین – Petidine برای کنترل درد‌ های شدید مداوم مناسب نیست.
-با مصرف مقادیر زیاد این دارو ممکن است تشنج رخ دهد.
-مصرف مکرر این دراو باعث ایجاد وابستگی و تحمل به اثرات دارو می‌گردد.
-این دارو نباید بیش از مقدار توصیه‌ شده مصرف شود.
-اگر پس از چند هفته مصرف دارو ، پاسخ مطلوب حاصل نشد، بدون مشورت با پزشک مقدار مصرف دارو نباید افزایش یابد.
-در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگر اینکه تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد.مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر شود.
-از مصرف فرآورده‌ های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS با این دارو باید خودداری شود.
-در صورت بروز سرگیجه، خواب آلودگی، منگی و احساس کاذب سرخوشی باید احتیاط نمود.
-هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
-قبل ازقطع مصرف دارو پس از مصرف طولانی مدت، باید با پزشک مشورت شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر دارو ها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن ها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام دارو هایی که مصرف می‌کنید اعم از دارو های تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید. چنانچه در طول درمان با داروی پتیدین، باید دارویی را مصرف کنید، پزشکتان را در جریان مصرف این دارو قرار داده یا با داروساز مشورت نمایید.

از جمله دارو هایی که با پتیدین، تداخل دارند، عبارتند از:

مهار کننده‌ های MAO (مانند ایزوکربوکسازید، متیلن بلو، لینزولید)
برخی دارو های ضد درد (مانند پنتازوسین، نالبوفین، بوتورفانول)
دارو های تشنج (مانند کاربامازپین، فنی توئین)
برخی دارو های ضد افسردگی (از جمله SSRI ها (مانند فلوکستین، پاروکستین)، دارو های SNRI (مانند دولوکستین، ونلافاکسین))
دارو های خواب و یا اضطراب (مانند لورازپام، دیازپام، زولپیدم)
آنتی هیستامین‌ ها (مانند دیفن هیدرامین، ستیریزین)
شل کننده‌ های عضلانی
ضد قارچ‌ های آزول (مانند کتوکونازول)
آنتی بیوتیک‌ های ماکرولیدی (مانند اریترومایسین)
ریفامپین‌ ها (مانند ریفابوتین)
MDMA (اکستازی)
مخمر سنت جان
ریتوناویر
نالترکسون

اشکال دارویی

(Inj : 50 mg/ml ( 1 , 2 ml