گروه دارویی
پیشینه دارو
متی مازول – Methimazole با مهار اتصال ید به تیروزین از سنتز هورمون های تیروئیدی جلوگیری می کند. شروع اثر متی مازول یک هفته و مدت تاثیر آن چند هفته می باشد.
موارد مصرف
داروی متی مازول برای درمان پرکاری تیروئید (تیروئید بیش از حد فعال) (Hyperthyroidism) به کار می‌رود. این دارو همچنین در بیماری گریوز (Graves’ disease)، تیروتوکسیکوز و نیز قبل از جراحی تیروئید یا درمان با ید رادیواکتیو استفاده می‌شود.
عوارض دارو
ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ و جوش و خارش خفیف از عوارض جانبی مصرف متی مازول است. در صورتی که هر کدام از این علائم ادامه پیدا کرد یا وخیم‌تر شد به پزشک خود یا دکتر داروخانه اطلاع دهید.
درصورتی که پزشک داروی متی مازول را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی متی مازول را مصرف کرده‌اند عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند.
در صورتی که با مشکلات جدی اما نادری مانند زرد شدن پوست و چشم‌ها، ادرار تیره رنگ، درد شدید معده و شکم، تهوع و استفراغ مداوم، درد مفاصل و ماهیچه ها و علائم مشکلات کلیوی مانند تغییر میزان ادرار به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید.
داروی متی مازول به ندرت می‌تواند اختلالات خونی مانند کم شدن سلول های قرمز، سلول های سفید یا پلاکت ها ایجاد کند اما این احتمال در ماه های نخست مصرف دارو بیش‌تر است. در صورتی که علائمی مانند نشانه های عفونت از قبیل تب و گلو درد مداوم، کبودی و خونریزی آسان و خستگی غیر معمول را تجربه کردید به پزشک خود اطلاع دهید.
لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی متی مازول نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید به سرعت از مرکز فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به این که لیست عوارض کامل نیست ممکن است با عارضه‌ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
هشدار دارویی
-لازم است که بیمار از لحاظ بروز علایم بیماری (مانند تب، التهاب گلو، ضایعات پوستی و کسالت عمومی) پایش شود.
-شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) در ابتدای درمان و در صورت بروز فارنژیت یا بیماری های تب دار پایش گردد.
-زمان پروترومبین (PT) به ویژه پیش از جراحی ارزیابی شود.
-عملکرد کبدی (بیلی روبین، آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوتراسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) در ابتدای درمان و در صورت بروز علایم آسیب کبدی پایش گردد.
-سطح FT4 و T3 توتال هر ۶-۴ هفته در طول دوره ی تنظیم دوز و سپس هر ۳-۲ ماه پس از دستیابی به سطح مناسب هورمون های تیروئیدی ارزیابی شود. (در موارد مصرف طولانی (برای مثال بیش از ۱۸ ماه)، ممکن است تناوب پایش به هر ۶-۴ ماه بسط یابد.)
-سطح TSH به صورت دوره ای در طول دوره درمان پایش شود (پایش TSH جهت ارزیابی پاسخ اولیه به درمان مناسب نمی باشد؛ زیرا ممکن است سطح آن طی چندین ماه پس از شروع درمان هم چنان پایین باشد).
-لازم است که در صورت منفی بودن تست TRAb در بیماری گریوز، تست عملکرد تیروئیدی در ۶ ماه اول پس از قطع دارو، هر ۳-۲ ماه انجام گیرد. در ۶ ماه دوم پس از قطع، هر ۶-۴ ماه و سپس هر ۱۲-۶ ماه پایش شود.
-سطح TRAb پیش از قطع مصرف دارو پایش شود. افزایش سطح آن در انتهای دوره درمان، موجب کاهش احتمال عود بیماری می شود.
-لازم است که دیگر دارو های مصرفی بیمار بررسی شود تا در صورت نیاز، تنظیم دوز صورت گیرد یا از درمان جایگزین استفاده شود.
-لازم است که بیمار از لحاظ بروز علایم تشدید پرکاری تیروئید، راش، ناراحتی گوارشی، لکوپنی، آنمی و در مفاصل در طول دوره درمان پایش شود.
-دریافت واکسن های زنده (مانند آنفلونزا، سرخک-سرخجه-اوریون، ب.ث.ژ) در طول دوره درمان ممنوع می باشد؛ زیرا احتمال کاهش شمار سلول های خونی و افزایش خطر عفونت وجود دارد.
-در بیماری کبدی، اختلالات سلول های خونی یا سرکوب مغز استخوان با احتیاط تجویز شود.
-ممکن است که مصرف طولانی مدت دارو به کم کاری تیروئید منجر شود.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی متی مازول را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. این مقاله شامل تمامی تداخلات دارویی ممکن نیست لذا لیست همه ی دارو های مصرفی تان را باپزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید و بدون صلاح دید پزشک شروع به مصرف، قطع یا تغییر دوز داروی متی مازول نفرمایید.
-بعضی از محصولاتی که ممکن است با داروی متی مازول تداخل داشته باشند عبارت‌اند از:
رقیق کننده های خون مانند وارفارین
دیگوکسین
اشکال دارویی
Tab: 5 mg
