گروه دارویی
پیشینه دارو
متیل پردنیزولون – Methylprednisolone با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو –گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و بدنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئید ها می باشند. کورتیکواستروئید ها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزاد شدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب اثرات ضد التهابی خود را اعمال می کنند.
موارد مصرف
متیل پردنیزولون برای خواص ضد التهابی و اثراتی که در سرکوب دستگاه ایمنی بدن دارد به‌کار می‌رود. این دارو کمک می‌کند تا تورم، قرمزی، خارش، و واکنش های حساسیتی کاهش یابند. متیل پردنیزولون همچنین در درمان بیماری های گوناگونی مثل آسم، آرتریت، مشکلات پوستی، حساسیت شدید، و برخی سرطان ها کاربرد دارد،همچنین در بیماری کووید ۱۹جهت کاهش التهاب و پاسخ التهابی در برابر ویروس استفاده میشود.
عوارض دارو
همه دارو ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند.
در صورت بروز مستمر هر یک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
تهوع، استفراغ، سوزش سر دل، سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، تغییرات اشتها، افزایش عرق، یا آکنه
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی متیل پردنیزولون می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
هشدار دارویی
-استفاده طولانی مدت متیل پردنیزولون در کودکان می تواند منجر به مهار رشد شود.
-به دنبال مصرف این دارو ممکن است آزمایشات بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق کلیوی دچار اختلال شود.
-در افراد مسن و بخصوص خانم های یائسه، احتمال ایجاد پوکی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.
-تجویز سریع داخل وریدی مقادیر زیاد این دارو، ممکن است موجب کولاپس قلبی-عروقی گردد.
-تجویز مقادیری از دارو که موجب تضعیف سیستم ایمنی می گردد، می تواند موجب کاهش پاسخ آنتی بادی سرم در هنگام تجویز همزمان واکسن های حاوی ویروس زنده گردد.
-از قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از استفاده طولانی(بیش از ۳ هفته) پرهیز شود.
-در طول درمان ، مصرف سدیم بایستی محدود شده و مصرف مکمل های پتاسیم توصیه می شود.
-معاینات چشم پزشکی در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب باید انجام گیرد.
تداخلات دارویی
گلوکورتیکوئید ها متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلات ها را افزایش می دهند . این دارو سبب افزایش قند خون می شود. بنابراین،تنظیم مقدارمصرف انسولین و دارو های خوراکی پایین آورنده قند ، به هنگام مصرف همزمان این دارو ها ضروری است. متیل پرینیزولون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از دارو های مدر را تشدید کند.
باربیتورات ها،فنی توئین و ریفامپین در صورت مصرف همزمان با متیل پرینیزولون ، ممکن است موجب کاهش اثرات کورتیکواستروئید شوند زیرا این دارو ها متابولیسم کبدی را افزایش می دهند. مصرف همزمان با استروژن ها ممکن است متابولیسم آن را کاهش دهد. استفاده توام با ترکیبات آنتی کولین استراز می تواند ضعف زیادی ایجاد کند. در دوره مصرف کورتیکوستروئید از واکسن ها استفاده نگرد به دلیل آنکه کارایی واکسن در این دوران کم می شود.
اشکال دارویی
Inj : 40 mg/ml For Inj : 40 mg , 500 mg ,1000 mg , 250 mg
