گروه دارویی
پیشینه دارو
متوکاربامول – Methocarbamol به طور عمده بر روش سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثر نمی کند اثر شل کنندگی عضلاتی این دارو ممکن است ناشی از تضعیف CNS باشد.
موارد مصرف
این دارو به عنوان درمان کمکی همراه با دیگر اقدامات مانند استراحت و فیزیوتراپی، برای تخفیف اسپاسم عضلانی همراه با بیماری های حاد و دردناک عضلانی- استخوانی مصرف می شود. همچنین در کنترل انقباضات عضلانی بیماری کزاز کاربرد دارد.
عوارض دارو
برخی از عوارض جانبی این دارو که در حین مصرف باید مد نظر قرار گیرند:
آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضربان قلب (برادیکاردی) و وابستگی روانی به دارو و اسهال.
مصرف همزمان قرص متوکاربامول با دارو های مضعف CNS باعث تشدید اثرات دارو می‌شود.
اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، منگی، سردرد، سرگیجه حقیقی، عدم تعادل خفیف عضلانی، سنکوپ، حملات تشنجی.
قلبی- عروقی: افت فشارخون، برادیکاردی.
چشم، بینی: تاری دید، نیستاگموس، دوبینی، التهاب ملتحمه همراه با احتقان بینی.
دستگاه گوارش: تهوع، انسداد فلجی روده، احساس طعم فلزی در دهان، بی‌اشتهایی.
سایر عوارض: تب، واکنش های آلرژیک، بثورات پوستی، خارش، کهیر، برافروختگی.
بعد از تزریق عضلانی یا وریدی: آنافیلاکسی، ترومبوفلبیت، پوسته پوسته شدن و درد در محل تزریق، همولیز، افزایش هموگلوبین و گلبول های قرمز در ادرار، حملات تشنجی.
هشدار دارویی
مصرف همزمان با سایر دارو های تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی (CNS) از جمله الکل، مخدر ها، دارو های ضد اضطراب، ضدافسردگی های سه حلقه ای و دارو های ضد سایکوز، ممکن است موجب تضعیف بیشتر CNS شود. در صورت مصرف همزمان ، باید از فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند خودداری کرد.
مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که دارو های ضد کولین استراز مصرف می کنند، ممکن است موجب تشدید ضعف عضلانی شود.
از آنجایی که بیماران سالخورده نسبت به اثرات جانبی دارو مخصوصا گیجی و خواب آلودگی حساس تر هستند، تجویز مقادیر کمتر دارو برای آن ها توصیه می شود.
این دارو می تواند باعث بروز خواب آلودگی ، سرگیجه یا تاری دید شود ، تا مشخص شدن چگونگی پاسخ نسبت به دارو ، از رانندگی کردن و انجام سایر فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند ، اجتناب شود .
برای به حداقل رساندن اُفت فشار خون در هنگام برخاستن، به آهستگی تغییر وضعیت انجام شود.
داروی متوکاربامول را نباید به صورت زیرجلدی تزریق کرد. سرعت تزریق داخل وریدی داروی رقیق نشده باید حداکثر ۳۰۰ میلی گرم (۳ میلی لیتر) در دقیقه باشد. متوکاربامول را می توان بعد از رقیق کردن با حداکثر ۲۵۰ میلی لیتر از محلول دکستروز پنج درصد یا محلول نرمال سالین انفوزیون وریدی کرد.
در طول تزریق وریدی و حداقل ۱۵-۱۰ دقیقه بعد از آن، بیمار باید به صورت درازکش باقی بماند.
در هر عضله ران پا بیش از ۵ میلی لیتر دارو تزریق نشود.
تداخلات دارویی
برخی از تداخل های دارویی که ممکن است ایجاد شوند به شرح زیر هستند:
مصرف همزمان با سایر دارو های مضعف CNS از جمله الکل، مخدر ها، دارو های ضد اضطراب، ضد افسردگی های سه حلقه ای و دارو های ضد سایکوز، ممکن است باعث بروز اثرات اضافی مضعف CNS شود. در صورت مصرف همزمان، باید از مصرف بیش از حد آن ها خودداری نمود. مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که دارو های ضد کولین استراز مصرف می‌کنند، می‌تواند باعث بروز ضعف شدید گردد. در ضمن عملکرد این دارو با الکل دچار اختلال می‌شود.
اشکال دارویی
Inj : 1000 mg/10 ml Tab : 500 mg
