گروه دارویی
پیشینه دارو
متوپرولول – Metoprolol یک داروی قلبی، متعلق به دسته ای از دارو ها با عنوان بتا بلاکر ها است. متوپرولول با جلوگیری از اثرات اپی نفرین بر گیرنده های بتا -۱ در بافت قلب، باعث می‌شود پمپاژ قلب با سرعت کم و با نیرو کمتری انجام شود. بنابراین باعث کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و کاهش فشار بر قلب می‌شود. در دوزهای بالا، متوپرولول گیرنده های بتا-۲ را در ریه ها و مجاری هوایی نیز مسدود می‌کند، که ممکن است بر تنفس تاثیر بگذارد.
موارد مصرف
متوپرولول که در میان سایر اسامی تحت عنوان تجاری لوپرسور به بازار عرضه می‌شود، یک داروی گیرنده انتخابی بلوک کننده بتا می‌باشد. متوپرولول در درمان آنژین صدری مزمن، کنترل فشارخون بالا و پیشگیری از آنفارکتوس مجدد میوکارد، تپش بیش از حد قلب و پیشگیری مشکلات قلبی پس از آنفارکتوس مصرف می‌شود. برای پیشگیری از سردرد های میگرنی هم مناسب است. همچنین برای درمان لرزش ناشی از مصرف لیتیم از این دارو استفاده می شود.برای درمان پرخاشگری نیز در مطالعات موثر شناخته شده است.این دارو بر حافظه یادگیری و مهارت های حافظه ای اثری ندارد.به علت اثر لیپوفیلی بالا داری اثرات محیطی و مرکزی قوی است.
عوارض دارو
عوارض جانبی شایع دارو عبارتند از مشکلات خواب احساس خستگی مفرط (پزشکی)، احساس غش، برادی کاردی علامتی (سرگیجه)، اسپاسم برونش (اشکال درتنفس)، نارسایی احتقانی قلب (تورم اندام‌های تحتانی، تنگی نفس)، افسردگی و کاهش گردش خون محیطی (سردی دست هاو پا ها)، اختلالات خواب، تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست و درد های شکمی. مصرف دوز بالای دارو ممکن است منجر به مسمومیت شود. احتمال خطر مصرف دارو در زنان باردار وجود دارد. به نظر می‌رسد مصرف دارو در زمان شیردهی منعی نداشته باشد. استفاده از دارو در کسانی که مشکلات کبدی یا آسم دارند نیاز به احتیاط بیشتری دارد. توقف مصرف دارو باید به آهستگی صورت بگیرد تا از خطرات بعدی برای سلامت جلوگیری شود.
هشدار دارویی
-مصرف این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد: سابقه آلرژی، آسم نایژه‌ای، آمفیزم یا برونشیت غیر آلرژیک، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، پرکاری تیروئید، افسردگی روانی یا سابقه ابتلاء به آن.
-مقدار مصرف این دارو در سالمندان باید بر اساس پاسخ بیمار تعیین شود. زیرا از یک طرف به علت کاهش حساسیت این بیماران به اثر دارو ممکن است افزایش مقدار مصرف لازم باشد و از طرف دیگر به علت کاهش توانایی متابولیسم و دفع دارو، کاهش مقدار مصرف ممکن است ضرورت یابد.
-در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، مقادیر مصرف متوپرولول باید کاهش یابد.
-در صورت بروز افسردگی ناشی از این دارو، مصرف آن باید قطع شود.
-اگر بعد از یک دوره درمان طولانی با این دارو قطع مصرف آن ضرورت پیدا کند، باید به تدریج و حداقل طی سه روز تا دو هفته مصرف دارو قطع شود. در طول این مدت، بیمار باید از فعالیت های شدید بدنی پرهیز کند تا خطر بروز انفارکتوس میوکارد یا آریتمی به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف دارو، علایم قطع مصرف بروز کرد، باید مصرف دارو را به طور موقت مجدداً شروع نمود و به دنبال بهبود بیمار، مصرف دارو را با احتیاط قطع کرد.
-در طول مصرف این دارو، پیگیری عملکرد قلب، تعیین نبض، اندازه‌گیری فشار خون و ثبت نوار قلبی و اندازه‌گیری ضربان قلب ضروری است.
تداخلات دارویی
دارو هایی که با متوپرولول تداخل می‌کنند ممکن است اثر آن را کاهش دهند، بر مدت زمان اثر آن تاثیر بگذارند، عوارض جانبی را افزایش دهند یا در صورت مصرف همزمان با متوپرولول اثر کمتری داشته باشند. تعامل بین دو دارو همیشه به این معنی نیست که شما باید یکی از دارو ها را قطع کنید. در مورد چگونگی مدیریت تداخلات دارویی با پزشک خود صحبت کنید.
دارو های رایج که ممکن است با متوپرولول تداخل داشته باشند عبارتند از:
دارو های ضد افسردگی SSRI مثل فلوکستین، پاروکستین، پروپافنون، کنیدین، دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن، فروزماید (لازیکس)، انسولین گلارژین مثل لانتوس، سیلدنافیل، تادالافیل، دیفن هیدرامین، لووتیروکسین، بلاک کننده های کانال کلسیمی مثل دیلتیازم، وراپامیل، دیگوکسین، سایر بتابلوکرها مثل آتنولول، کارودیلول، لابتالول، کلروپرومازین
در این لیست همه تداخلات دارویی احتمالی نوشته نشده است. پس قبل از مصرف متوپرولول لیستی از تمام دارو هایی را که استفاده می‌کنید در اختیار پزشک خود قرار دهید.
اشکال دارویی
Tab : 50 mg ,100 mg Inj : 5 mg/5 ml
