گروه دارویی
پیشینه دارو
لوودوپا سی – Levodopa c پیش‌ساز دوپامین است و عمدتاً با تامین دوپامین کاهش یافته استریاتوم عمل می‌کند. کاربی دوپا مهار کننده خارج مغزی دوپادکربوکسیلاز بوده و تبدیل محیطی لوودوپا به دوپامین را مهار می‌کند. اما بر خلاف لوودوپا از سد خونی- مغزی عبور نمی‌کند . بنابراین در صورتی که همراه با لوودوپا تجویز شود، غلظت مغزی مناسبی از دوپامین فراهم می‌گردد و در عین حال بدلیل کاهش تشکیل دوپامین در محیط ، عوارض جانبی محیطی مثل تهوع ، استفراغ و اثرات قلبی –عروقی آن کاهش می‌یابد.
موارد مصرف
لوودوپا سی – Levodopa c در کنترل بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک و postencephalitic یا پارکینسون علامتی مصرف می‌شود.
عوارض دارو
هر دارو به موازات اثر درمانی خود دارای عوارض جانبی نیز هست. عوارض جانبی معمولا برای همه افراد و به اشکال یکسان اتفاق نمی افتد اما آگاهی یافتن از این عوارض جز شروط اصلی مصرف هر دارو است.
سرگیجه، سبکی سر، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، مشکل در خواب، خواب دیدن و کابوس های غیر معمول یا سردرد ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث شود که بزاق دهان ، ادرار یا عرق به رنگ تیره در بیاید. این عارضه جانبی جز لکه کردن لباس شما خطر دیگری ندارد !
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر ، هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید.
برخی از افرادی که از این دارو استفاده می کنند در طول فعالیت های معمول روزانه خود (مانند صحبت با تلفن ، رانندگی) ناگهان به خواب رفته اند. در برخی موارد ، خواب بدون هیچ گونه احساس خواب آلودگی از قبل رخ داده است. این اثر خواب ممکن است در هر زمان در طول درمان با کاربیدوپا/لوودوپا رخ دهد حتی اگر از این دارو به مدت طولانی استفاده کرده اید. اگر در طول روز احساس خواب آلودگی شدید می کنید یا به خواب می روید ، تا زمانی که این اثر را با پزشک خود در میان نگذاشته اید ، رانندگی نکنید یا فعالیت های احتمالی خطرناک دیگری انجام ندهید.
هشدار دارویی
-این دارو نباید رد پارکینسون ناشی از مصرف دارو ها استفاده شود.
-در صورت وجود بیماری های ریوی، اولسرپپتیک، بیماری قلبی عروقی ، گلوکوم با زاویه بسته، ملانومای پوست یا بیماری روانی باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
-این دارو در بیماران سالخورده و بیمارانی که به مدت طولانی سابقه بیماری پارکینسون دارند، ارزش اندکی دارد. چون این افراد نمی‌توانند مقادیر زیاد دارو را که بر بیماری آن ها غلبه کند، تحمل کنند. همچنین در پارکینسون ناشی از بیماری های دژنراتیو مغزی نیز معمولاً به این دارو پاسخ ایجاد نمی‌شود.
-درمان با این دارو را باید با مقادیر کم شروع نمود و به صورت تدریجی مقادیر دارو افزایش داد (با فواصل ۲ تا ۳ روز). مقدار مصرف نهایی معمولاً بر اساس افزایش تحرک بیمار از یک طرف و عوارض جانبی محدود کننده داروی مصرف از طرف دیگر تعیین می‌شود.
-تهوع و استفراغ ندرتا باعث محدودیت در مقدار داروی دریافتی می‌شوند. مصرف دارو بعد از غذا تحمل آن را بهتر می کند.
-در طول چند ماه اول درمان، این دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود.
-دوره درمان با این دارو باید کامل شود. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو نباید قطع شود.
-برای دستیابی به حداکثر اثر درمانی، ممکن است چند هفته تا چند ماه وقت لازم باشد.
تداخلات دارویی
مصرف این دارو باید ۸-۶ساعت قبل از دارو های استنشاقی هیدروکربنی (هالوتان) قطع به علت افزایش ریسک آریتمی قلبی شود . ۴-۲ هفته قبل از شروع دارو مصرف دارو های مهار کننده MAOقطع شود . دوز لوودوپا باید طی ۳-۲ روزپس شروع درمان با سلژیلین کاهش داده شود . در صورت تجویز هم زمان بروموکریپتین ممکن است موجب بروز افزایش اثرات اضافی شده و در نتیجه کاهش مقدار مصرف لوودوپا لازم است
اشکال دارویی
Scored Tab : Levodopa 100mg +Carbidopa 10mg Scored Tab : Levodopa 100mg +Carbidopa 25mg Scored Tab (Forte) : levodopa 250mg + carbidopa 25mg
