گروه دارویی
پیشینه دارو
لانزوپرازول – Lansoprazole با عمل اختصاصی بر روی پمپ پروتون، مرحله نهایی تولید اسید را مهار می کند از اینرو سبب کاهش مقدار اسید تولید شده در معده می شود. لانزوپرازول با مهار اختصاصی H+/K+-ATPase در سلول های جدار معده باعث مهار ترشح اسید معده می گردد.
موارد مصرف
لانزوپرازول – Lansoprazole برای درمان موارد زیر استفاده می‌شود:
زخم معده و دوازدهه و زخمهای ناشی از دارو های ضدالتهاب غیر استروئیدی
عفونت هلیکوباکتر پیلوری، همراه با آنتی‌بیوتیک ها (درمان کمکی)، درمان برای از بین بردن هلیکوباکترپیلوری باعث ایجاد زخم یا سایر مشکلات شامل استفاده از دو داروی دیگر به غیر از لانسوپرازول معروف به ” درمان سه گانه ” است و شامل مصرف دو بار در روز به مدت ۱۰ یا ۱۴ روز لانزوپرازول، آموکسی سیلین، و کلاریترومایسین
بیماری ریفلاکس معده به مری
سندرم زولینگر – الیسون
عوارض دارو
سردرد، سرگیجه، اسهال، درد شکمی، یبوست، تهوع از عوارض جانبی این دارو می باشد.
هشدار دارویی
– لانزوپرازول – Lansoprazole باید در بیماران مبتلا یا دارای سابقه ابتلای به بیماری مزمن کبدی، با احتیاط مصرف گردد.
– مصرف طولانی مدت پنتوپرازول ممکن است باعث کمبود ذخیره منیزیم و ویتامین ب ۱۲ شود.
– همچنین مصرف طولانی مدت پنتوپرازول بیش از یک سال پوکی استخوان را تشدید می کند.
تداخلات دارویی
لانزو با جذب استر های آمپی سیلین، نمک های آهن و کتوکونازول تداخل می کند. دوز ها به صورت جداگانه مصرف شود.
استفاده تو ام با کلاریترومایسین می تواند سطح لانزوپرازول و عوارض جانبی آن را افزایش دهد.
سوکرالفیت می تواند جذب لانزو را به تأخیر اندازد. لانزو حداقل ۳۰ دقیقه قبل از سوکرالفیت مصرف شود.
لانزو می تواند افزایش اندکی در دفع تئوفیلین ایجاد کند. در استفاده تو ام احتیاط شود. دوز تئوفیلین ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد.
اشکال دارویی
Cap : 15 , 30 mg
