گروه دارویی
پیشینه دارو
فنوباربیتال – Phenobarbital با اثر بر نورون ها تحریک پذیری آن ها را کاهش می‌دهد. باربیتورات ها با اتصال به گیرنده GABA و افزایش فعالیت گیرنده ها همانند بنزودیازپین ها موجب تسهیل ورود یون کلر می‌شوند. باربیتورات ها بر گیرنده AMPA نیز اثرات مهاری دارند.
موارد مصرف
فنوباربیتال درمان انواع مختلف صرع به خصوص در کودکان استفاده می‌شود و اولین انتخاب برای درمان تشنج نوزادان است .
این نگرانی ها که تشنج نوزادان به خودی خود می تواند مضر باشد باعث می شود که بیشتر پزشکان با آن ها رفتار تهاجمی داشته باشند. اگرچه هیچ مدرک موثقی از این رویکرد پشتیبانی نمی کند.
فنوباربیتال در درمان بی‌خوابی و اضطراب نیز مصرف می‌شود. از فنوباربیتال در درمان انواع تشنج ها استفاده می شود ، به جز تشنج ابسنس. در کنترل تشنج کمتر از فنی توئین موثر نیست ، با این وجود فنوباربیتال به خوبی تحمل نمی شود.این دارو ممکن است یک مزیت بالینی نسبت به کاربامازپین برای درمان تشنج های پارشیل داشته باشد . از فنوباربیتال بعلت خاصیت آرام بخشی و ضد تشنج گاهی برای سم زدایی الکل و سم زدایی بنزودیازپین استفاده می شود. بنزودیازپین ها کلردیازپوکساید (Librium) و اگزازپام (Serax) تا حد زیادی جایگزین فنوباربیتال برای سم زدایی شده اند.
خواص فنوباربیتال می تواند به طور موثری لرزش و تشنج مرتبط با ترک ناگهانی از بنزودیازپین ها را کاهش دهد.از فنوباربیتال به عنوان یک درمان ثانویه برای درمان نوزادان مبتلا به سندرم ترک مواد استفاده می شود ، وضعیتی که در ان علائم ترک در اثر قرار گرفتن در معرض دارو های افیونی در رحم مادر پس از تولد ایجاد می شود.
عوارض دارو
همه دارو ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی‌دهند. یک سری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
خواب آلودگی، خستگی،ضعف و گیجی و منگی : از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری کنید.
عدم تعادل: به آرامی حرکت کنید، اگر این مشکل ادامه پیدا کرد به پزشک اطلاع دهید.
احساس تنگی نفس، تغییرات رفتاری، تغییرات خلقی (مانند احساس تحریک پذیری، گیجی، هیجان یا افسردگی)، اختلال حافظه: در صورتی که هر کدام از موارد ذکر شده آزار دهنده شد با پزشک خود مشورت نمایید.
نکته مهم: فنوباربیتال در مواردی ممکن است باعث بروز عوارض جانبی نادری گردد. در صورتی که هر کدام از علائم زیر را در خود مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:
• تب بالا
• راش و کهیرهای شدید پوستی
• زردی پوست
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی فنوباربیتال می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
هشدار دارویی
-این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
-در صورت کاهش کارایی دارو پس از چند هفته، بدون مشورت با پزشک، نباید مقدار دارو افزایش داده شود.
-دوره درمان با دارو به عنوان ضد تشنج باید کامل شود. دقت شود هیچیک از نوبت های مصرف فراموش نگردد.
-در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، از مصرف نوبت فراموش شده و دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری شود.
-در طول مصرف دارو، از مصرف سایر دارو های حاوی الکل و دارو های مضعف CNS باید خودداری شود.
-در صورت بروز سرگیجه، خواب آلودگی یا منگی، باید احتیاط نمود.
تداخلات دارویی
تداخل دارویی ممکن است عملکرد دارو ها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام دارو هایی (ازجمله دارو های با نسخه / بدون نسخه و دارو های گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
داروی فنوباربیتال ممکن است با داروی ارلیستات داروناویر و اتراویرین تداخل دارویی ایجاد کند، بدون مشورت پزشک این دو دارو را باهم استفاده نکنید.
فنوباربیتال می‌تواند بر روی سرعت حذف دارو های دیگر از بدن و عملکرد آن ها تأثیر گذارد. نمونه‌هایی از این دارو ها عبارتند از :
آرتمتر (artemether) / لومفانترین (lumefantrine) ، آسوناپروویر، آتازاناویر، بوسپرویر (boceprevir)، کوبیسیستات، لورازیدون، رانولازین، سوفوسبوویر (sofosbuvir)، سورافنیب، وریکونازول، برخی مسدودکننده های کانال کلسیم (مانند نیفدیپین (nifedipine) ، نیمودیپین (nimodipine)، نفازودون (nefazodone).
اگر دارو هایی مصرف می‌کنید که باعث خواب آلودگی می‌شوند، به دکتر یا داروساز خود بگویید، از جمله:
الکل، آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین (cetirizine)، دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، دارو های خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام (alprazolam)، دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، شل کننده های عضلانی و دارو های ضد درد و مسکن (مانند کدئین و هیدروکودون).
برچسب بر روی تمام دارو های خود را (مانند دارو های آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید چرا که برخی از آن ها از موادی تشکیل شده‌اند که باعث خواب آلودگی می‌شوند و یا خطر خونریزی را افزایش می‌دهند. از پزشک خود در مورد استفاده از آن ها سؤال کنید تا با خیال راحت بتوانید از این دارو ها استفاده کنید.
اشکال دارویی
(Phenobarbital ( Tab : 15 , 60 , 100 mg (Phenobarbital sodium (inj : 100 , 200 mg/ml
