گروه دارویی
پیشینه دارو
اختلالات افسردگی و اضطراب نظیر اختلال وسواس فکری عملی ممکن است بدون علت آشکاری ایجاد شوند و یا بر اثر حادثه ای در زندگی از جمله مسائل اجتماعی، از دست دادن یکی از نزدیکان و یا بیماری بروز پیدا کنند. داروی فلووکسامین – Fluvoxamine برای درمان افسردگی و اختلال وسواسی تجویز می‌شود.
سلول های مغزی به نام نورون ها مواد شیمیایی را از خود ترشح می‌کنند که بر سایر نورون ها اثر تحریکی دارند. این روند اتفاقات منجر به ایجاد یک پالس الکتریکی می‌شود که بسیاری از عملکرد های مغز از آن طریق به انجام می‌رسد. سروتونین یکی از این مواد ترشح شونده در مغز است. وقتی که این مواد شیمیایی ترشح شدند نورون‌های دیگر را تحریک می‌کنند و سپس دوباره به درون نورون‌ها جذب می‌شوند.
دارو های ضد افسردگی SSI نظیر فلووکسامین – Fluvoxamine مقدار سروتونین موجود در مغز را افزایش می‌دهند. این مکانیسم سبب کاهش علائم افسردگی و اختلال وسواس فکری عملی در بعضی از بیماران می‌شود. فلووکسامین – Fluvoxamine عمدتاً برای افراد بالغ تجویز می‌گردد. ممکن است برای نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی نیز فلووکسامین تجویز گردد اما برای رفع افسردگی در سنین پایین از این دارو استفاده نمی‌شود.
موارد مصرف
فلووکسامین – Fluvoxamine در درمان اختلال وسواسی- اجباری و افسردگی برای تخفیف علائم به کار می‌رود.
عوارض دارو
تمام دارو ها در کنار تأثیرات مثبتشان، می‌توانند مسبب عوارض ناخواسته ای در بدن باشند. اگرچه این عوارض در همه افراد به وجود نمی‌آید. با گذر زمان بدن خود را با داروی جدید وفق می‌دهد و این علائم نیز برطرف می‌شوند اما اگر علائم زیر ادامه پیدا کرد و یا رنج آور شد با پزشک خود مشورت نمایید.
از هر ۱۰ بیماری که فلووکسامین را مصرف می‌کنند معمولاً کمتر از یک نفر ممکن است عوارض زیر را تجربه کند:
• احساس کسالت، سوء هاضمه، آشفتگی گوارشی، اسهال: غذا های ساده مصرف کنید و از خوردن غذا های پرچرب و تند خودداری کنید. آب فراوانی بنوشید تا آب بدن تأمین شود.
• سردرد: از پزشکتان بخواهید که یک مسکن مناسب برایتان تجویز نماید.
• خشکی دهان: آدامس های فاقد شکر بجوید.
• خواب آلودگی و خستگی: در این شرایط از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری کنید.
• بی قراری، ضعف، رعشه و اضطراب: این علائم در چند روز اول بیماری بر طرف می‌شوند در صورت تداوم و یا آزار دهنده شدن با پزشک خود صحبت نمایید.
• یبوست: رژیم غذایی متعالی داشته باشید. و آب فراوانی بنوشید. سعی کنید روزانه چندین لیوان آب بنوشید.
• تغییر در اشتها و وزن، تعریق، مشکلات خواب و تپش قلب: در صورتی که هر کدام از موارد ذکر شده آزار دهنده شد به پزشکتان اطلاع دهید.
نکته مهم: در برخی از افراد که از فلووکسامین استفاده می‌کنند ممکن است علائم آلرژی دارویی دیده شود. اگرچه این مورد بسیار نادر است اما در صورتی که هر نوع ورم در اطراف دهان و یا صورت، مشکلات تنفسی و یا کهیر های شدید پوستی در خود مشاهده کردید به پزشکتان اطلاع دهید.
اگر علائم دیگری در شما پدید آمد که احساس می‌کنید به واسطه مصرف فلووکسامین می‌باشد با پزشک خود صحبت کنید.
هشدار دارویی
-برای بیماران مبتلا به نارسائی کبدی یا سابقه حمله عصبی، این دارو را باید با احتیاط مصرف گردد.
-به دلیل تمایل به خودکشی در این بیماران و برای جلوگیری از مسمومیت با دارو،باید کمترین مقدار ممکن از دارو در اخیتار بیمار قرار گیرد.
-در صورت مصرف همزمان فلووکسامین با آنتاگونیست های گیرنده بتا (پروپرانولول و متوپرولول) ، تئوفیلین، کاربامازپین،کلوزاپین، متادون و دیلتیازم، مقدار مصرف این ترکیبات را باید کاهش داد.
-تعیین مقدار مصرف این دارو برای افراد سیگاری و بیماران با سابقه سوء استفاده دارویی یا با سابقه جنون،باید احتیاط صورت گیرد..
-در بیماران مبتلا به اختلال کبدی، مقدار مصرف دارو را باید کاهش داد .
-در صورت تجویز طولانی مدت این دارو برای کودکان، باید پارامتر های رشد را کنترل کرد.
-حداقل چهارده روز فاصله زمانی بین مصرف کننده های منوآمین‌اکسیداز و فلوکسامین باید در نظر گرفته شود.
-مصرف این دارو باید به تدریج قطع شود. در هر ۷-۵ روز یکبار، مقدار مصرف را باید به میزان ۵۰ میلی‌گرم کاهش داد.
تداخلات دارویی
تداخل دارویی ممکن است عملکرد دارو ها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام دارو هایی (ازجمله دارو های با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
برخی از دارو هایی که ممکن است با فلووکسامین تداخل کنند ، عبارت‌اند از: دارو هایی که می‌توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (به عنوان مثال، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین / هپارین، دارو های ضد پلاکت از جمله آسپیرین یا دارو های NSAID مثل ایبوپروفن).
آسپرین می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
فلووکسامین می‌تواند سرعت حذف سایر دارو ها از بدن را کاهش دهد و بر عملکرد دارو های دیگر تأثیر گذارد. نمونه هایی از این دارو های تحت تأثیر عبارت اند از:
آلوسترون، کلوزاپین، متادون، ملاتونین، پیموزاید، راملتون، تاکرین، تیوریدازین، تیزانیدین، بنزودیازپین های خاص (مانند آلپرازولام / دیازپام / تریازولام) ، بتا بلاکر های خاص مثل متوپرولول / پروپرانولول، دارو های ضد افسردگی سه حلقه‌ای مانند ایمی پرامین.
در نظر داشته باشید خطر ابتلا به سندرم سمیت به سروتونین زمانی افزایش می‌یابد که دوز این دارو ها را افزایش دهید و یا استفاده از این دارو ها را آغاز نمایید.
با توجه به اینکه مهارکننده های MAO با فلووکسامین تداخل جدی (احتمالاً منجر به مرگ) نشان می‌دهند ، از مصرف هم زمان این دارو با مهارکننده های MAO اجتناب کنید. مهارکننده های MAO مانند :
ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین ، سلجیلین، ترانیل سیپرومین. همچنین دو هفته قبل و بعد از درمان با داروی فلووکسامین ، نباید از مهارکننده های MAO استفاده نمایید.
اشکال دارویی
Tab : 50mg , 100mg
