گروه دارویی
پیشینه دارو
فلوئورومتولون مانند سایر گلوکوکورتیکوئید ها با اتصال به گیرنده های سیتوپلاسمیک و نهایتاً تولید پروتئین هایی که مسئول اثرات ضد التهابی هستند، باعث کاهش علائم و عوارض التهاب می شود.
موارد مصرف
این دارو مثل همه کورتیکوستروئید های چشمی برای درمان بیماریهای آلرژیک و التهابی پلک ، ملتحمه، قرنیه، و قسمت قدامی کره چشم استفاده می شود. این فراورده به خاطر اینکه در صورت مصرف طولانی با احتمال خیلی کمی موجب افزایش فشار داخل چشمی می شود. نسبت به سایر فراورده ها ترجیح داده می شود.
عوارض دارو
راش پوستی، افزایش ترشح هورمون استروئیدی فوق کلیه، اختلال چشایی، عفونت ثانویه باکتریایی چشم، تاری دید، احساس سوزش چشم، آب مروارید، کاهش وضوح بینایی، قرمزی پلک، درد چشم، خارش چشم، احساس جسم خارجی در چشم، عفونت ثانویه قارچی چشم، گلوکوم، افزایش فشار داخل چشم، افزایش تولید اشک، آسیب عصب بینایی، سوزش جشم، تورم چشم، عفونت ثانویه ویروسی چشم، نقص در میدان دید، اختلال در بهبود زخم از عوارض جانبی این دارو می باشد.
هشدار دارویی
- مصرف طولانی مدت این دارو احتمال بروز افزایش فشار داخل چشمی، گلوکوم، عصب بینایی و کاهش میزان دید، تولید کاتاراکت و عفونت های ثانوی چشم را افزایش می دهد. درصورت مصرف دارو برای بیش از ۱۰ روز فشار داخل چشمی و عدسی به طور مرتب باید کنترل شود.
- بعد از جراحی کاتاراکت، مصرف استروئید ها ممکن است بهبودی را به تاخیر اندازد.
- برای بیماران دیابتی یا بیماری های نازک کننده قرنیه و صلبیه با احتیاط مصرف شود.
- قبل از مصرف، ظرف دارو را به شدت تکان دهید.
تداخلات دارویی
گلوکوکورتیکوئید ها با افزایش فشار داخل چشمی میزان تاثیر دارو های ضد گلوکوم را کاهش می دهند. مصرف همزمان این دارو با آنتی کولینرژیک ها نیز احتمال بروز گلوکوم حاد با زاویه بسته را افزایش می دهد. مصرف همزمان این دارو با لنز های تماسی موجب افزایش احتمال بروز عفونت می شود.
اشکال دارویی
Eye Drops : 0.1%
