گروه دارویی
پیشینه دارو
آهن یک عنصر اساسی و لازم برای ساخت هموگلوبین است. آهن به مقدار مناسب برای خونسازی و در نتیجه تأمین ظرفیت انتقال اکسیژن خون ضروری است. این عنصر در ساخت میوگلوبین نیز عملی مشابه به عهده داشته و همچنین به عنوان کوفاکتور چندین آنزیم اساسی، مانند سیتوکروم، نقش دارد. آهن برای متابولیسم کاتکول آمین و عملکرد صحیح نوتروفیل ها نیز ضروری است. آهن موجود در غذا یا مکمل های غذایی، پس از مصرف خوراکی، به شکل آهن دو ظرفیتی از سلول های مخاطی عبور کرده و به ترانسفرین پیوند می یابد. در این حالت،آهن برای ساخت گلبول های قرمز،به مغز استخوان منتقل می شود.
موارد مصرف
این دارو در کم خونی ناشی از فقر آهن مصرف می شود.
عوارض دارو
تحریک مجرای گوارش با مصرف این دارو گزارش شده است. تهوع و درد اپی گاستریک وابسته به مقدار مصرف است. مصرف آهن از راه خوراکی در بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده، ممکن است سبب تشدید اسهال شود. مصرف آهن از راه خوراکی ممکن است سبب بروز یبوست، بویژه درسالخوردگان شود.
هشدار دارویی
– دارو باید با معده خالی، یک ساعت قبل یا دو ساعت پس از غذا مصرف شود. اما به منظور کاهش احتمال بروز دل آشوبه، این دارو را می توان همراه با غذا مصرف نمود.
– برای جلوگیری از لکه دار شدن دندان ها و پوشاندن طعم دارو،محلول خوراکی دارو را باید همراه با آبمیوه یا آب و یا استفاده از نی مصرف نمود. هنگام مصرف قطره خوراکی، قطرات دارو باید بر روی زبان ریخته شوند.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان آهن با تتراسیکلین های خوراکی ممکن است سبب کاهش جذب و اثرات درمانی تتراسیکلین ها شود.
اشکال دارویی
Tab : 50 mFe Oral Drops : 125 mg
