گروه دارویی
پیشینه دارو
اصلی ترین مواد موثره موجود در این گیاه:
هایپریسین (Hypericin)، فلاوونوئید های موجود در عصاره علف چای از نظر ساختار شبیه مهارکننده های منو آمینو اکسیداز صناعی هستند. این فلاونوئید ها عبارتند از تولوکسوتون (toloxotone) و بروفارومین (brofaromine). فلاونوئید های متعدد دیگری نیز در این گیاه با همین خصوصیت وجود دارد. همچنین زانتون های (Xanthones) موجو در این گیاه هم خاصیت مهار آنزیمی دارند.
موارد مصرف
گیاه علف چای – Hypericum perforatum اثرات درمانی و سمی فراوانی دارد که امروزه لازم است پزشکان از خواص آن مطلع باشند.
مهمترین خاصیت علف چای – Hypericum perforatum خاصیت ضدافسردگی آن است.
عوارض دارو
ممکن است حساسیت به نور ایجاد کند لذا درزمان مصرف بهتراست ضد آفتاب مصرف گردد.
هشدار دارویی
مصرف علف چای – Hypericum perforatum موجب حساسیت نوری در انسان می شود ، بنابراین در صورت مصرف زیاد گل راعی و یا دارو های مشتق شده از آن باید از قرار گرفتن در معرض نور شدید آفتاب خودداری شود بنابراین مصرف همزمان این گیاه با دارو هایی که توانایی ایجاد این حالت را دارند مثل امپرازول ، پیروکسیکام ، فنوتیازین ها ، سولفونامید ها و تتراسایکلین زمینه ی ایجاد این حساسیت را بیشتر می کند و افرادی که به طور همزمان این دو گروه دارو را با هم مصرف می کنند به مدت طولانی در معرض نور خورشید نباید قرار بگیرند.
تداخلات دارویی
علف چای – Hypericum perforatum با دارو های مهار کننده منو آمینو اکسیداز تداخل دارد.
اشکال دارویی
متن اشکال دارویی
