گروه دارویی
پیشینه دارو
سیرولیموس یک ترکیب ماکرولیدی حاصل از Streptomyces hygroscopicus است که دارای خواص تضعیف کننده ایمنی قوی می باشد.
موارد مصرف
از سیرولیموس در پیشگیری از رد پیوند کلیه و در رژیم های دارویی در مورد بیماریهای خود ایمنی استفاده می شود. جهت پیشگیری از رد پیوند کلیه این دارو با سیکلوسپورین و کورتیکواستروئیدها هرچه سریعتر بعد از پیوند تجویز می گردد. نشان داده شده است که سیرولیموس دارای خواص ضد قارچ و آنتی نئوپلاستیک نیز می باشد و تأثیر آن در ژن درمانی تحت بررسی است.
عوارض دارو
ممکن است باعث میالژی و افزایش آنزیمهای کبدی، ضعف عضلانی، سردرد، ضایعات پوستی، اسهال، تهوع، دل درد و میوزیت شود.
هشدار دارویی
از مصرف دارو در بیماران حساس به دارو، اجزا یا مشتقات آن خودداری شود. در بیماران دچار هیپرلیپدمی، اختلالات عملکرد کلیه مصرف دارو بایدبا احتیاط صورت گیرد. اثر و بی خطر بودن مصرف دارو در بیماران دریافت کننده ریه و کبد پیونده اثبات نشده است لذا استفاده از سیرولیموس به عنوان عامل سرکوبگر ایمنی در این بیماران توصیه نمی شود.
تداخلات دارویی
آمینوگلیکوزید، آمفوتریسین و دیگر داروهای نفروتوکسیک در صورتی که با سیرولیموس به صورت هم زمان مصرف شوند باید با احتیاط کامل در این مورد رعایت شود. بروموکریپتین، سایمتیدین، کلاریترومایسین، دانازول، فلوکونازول، ریتوناویر، نیکاردپین، وراپامیل داروهای مهارکننده CYP450 باعث کاهش متابولیزه شدن سیرولیموس و در نتیجه افزایش سطح پلاسمایی دارو می شوند از اینرو بیمار را باید دقیقا تحت کنترل قرار داد.
سیکلوسپورین نیز سطح خونی، سیرولیموس را افزایش می دهد از اینرو سیرولیموس را۴ ساعت پس از سیکلوسپورین باید استفاده کرد. فیبرات ها و مهار کننده های HMG-CoA ردوکتاز خطر را بدومیولیز ناشی از سیرولیموس را افزایش می دهد. کتوکونازول نیز سرعت و سطح جذب سیرولیموس را افزایش می دهد، پس نباید این دو را با هم به کار برد آب گریپ فروت هم متابولیسم سیرولیموس را کاهش میدهد.
اشکال دارویی
Tab : 1 mg
