گروه دارویی
پیشینه دارو
سروتونین یکی از این مواد شیمیایی است که در مغز تولید می شود. زمانی که سروتونین از نورون ترشح می گردد، منجر به تحریک سایر نورون ها می شود، سپس توسط پمپ هایی به سلول های مغزی باز می گردد و بازیابی می شود.
دارو های مهار کننده ی پمپ جمع کننده ی سروتونین که سیتالوپرام یکی از آنها می باشد، سطح سروتونین را در فضای بین نورون ها افزایش می دهند. این کار کمک به برطرف سازی علائم افسردگی و حملات ترس در بسیاری از افراد می شود.
موارد مصرف
سیتالوپرام در درمان اختلالات افسردگی اختلالات وسواس و در درمان پانیک کاربرد دارد.
عوارض دارو
ممکن است باعث خواب آلودگی، بی خوابی، افزایش تعریق، تهوع، خشکی دهان شود.
هشدار دارویی
درحساسیت به دارو و افرادی که داروی MAOI مصرف میکند منع مصرف دارد.
در بیماران مسن دوز دارو بایستی در پایین ترین دامنه درمانی که حداکثر ۴۰ میلی گرم در روز است نگاه داشته شود. این دارو بایستی به تدریج قطع شود تا خطر علائم ترک کاهش یابد.
در بیماران دچار اختلالات کبدی بایستی دوز دارو در پایین ترین حد دامنه درمانی قرار گیرد. مثلاً در افسردگی دوز معمول بایستی در حد ۲۰ میلی گرم روزانه نگاه داشته شود.
اگرچه اطلاعات کافی در مورد میزان مجاز دوز تجویزی در بیماران دچار اختلال شدید کلیوی وجود ندارد ولی در بیماران با اختلال کلیوی خفیف تا متوسط نیازی به تنظیم دوز نیست.
تداخلات دارویی
ضد قارچ ها، ماکرولید ها، سطح سیتالوپرام را بالا می برند. سیتالوپرام با لیتیوم، بتا بلوکر ها، کاربامازپین، ضد افسردگی سه حلقه ای، الکل و داروهای مقلد سمپاتیک تداخل دارد.
اشکال دارویی
Tab : 20 , 40mg Drop : 40 mg/ml
