گروه دارویی
پیشینه دارو
سفکسیم در مرحله آخر تشکیل پپتیدوگلیکان جایگزین عوامل تشکیل دهنده پپتیدوگلیکان می شود و باعث تشکیل دیوار سلولی ناقص می گردد.
موارد مصرف
سفیکسیم در درمان عفونت های حاد ناشی از باکتری های حساس به این دارو مصرف می شود که شامل سوزاک، عفونت گوش میانی، فارنژیت، عفونت های بخش تحتانی دستگاه تنفس و عفونت های مجاری ادراری می شود.
عوارض دارو
ممکن است باعث درد شکمی، تهوع، سوء هاضمه، نفخ، مدفوع شل شود.
هشدار دارویی
در صورت وجود سابقه حساسیت به پنی سیلین ها ، سفالوسپورین ها یا پنی سیلامین یا ابتلای به پورفیری این دارو نباید مصرف شود.
هنگام وجود حساسیت به پنی سیلین ها ،مشتقات پنی سیلین مصرف این دارو ممنوع است. در بیماران با سابقه تشنج باید با احتیاط مصرف شود.
در صورت وجود بیماری دستگاه گوارش و وجود سابقه حساسیت به پنی سیلین ها و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
این دارو ممکن است موجب ایجاد پاسخ مثبت کاذب در آزمون کومبس یا قند ادرار و بروز کولیت پسودوممبران شود.
در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، کاهش مقدار مصرف دارو ضروری است .
در صورت بروز اسهال شدید، قبل از مصرف هر گونه داروی ضد اسهال ، باید با پزشک مشورت شود.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان پروبنسید و سفیکسیم موجب می شود تا حداکثر غلظت سرمی سفیکسیم افزایش یابد و حجم توضیع آن کاهش پیدا کند مصرف همزمان سفیکسیم و سالیسیلات ها ممکن است موجب شود تا سفیکسیم از محل اتصال به پروتئین جدا شود و در نتیجه ۵۰%به میزان سفیکسیم آزاد شده افزوده شود.مصرف همزمان سفیکسیم و سایمتیدین برای درمان برای زخم های پپتیک ناشی از هلیکوباکترپیلوری می تواند موثر واقع شود.
اشکال دارویی
Tab : 200, 400 mg Susp : 100 mg Cap : 200 , 400 mg
