گروه دارویی
گشاد کننده های برونش و دارو های ضد آسم
پیشینه دارو
زفیرلوکاست به عنوان آنتاگونیست رقابتی گیرنده D4 و E4 لوکوترین باعث مهار انقباض برونش ها (مجاری هوایی) می شود. پاتوفیزیولوژی آسم در ارتباط با تولید سیستئینیل لوکوترین ها می باشد.
موارد مصرف
زفیرلوکاست هر دو نوع پاسخ زودرس و دیررس انقباض برونش به آنتی ژن ها و تحریک کننده های استنشاق شده را مهار می کند. ولی جهت درمان حملات حاد آسم مناسب نمی باشد. از این دارو در درمان آسم مزمن استفاده می شود که به صورت خوراکی و به میزان mg20 ، ۲ بار در روز تجویز می شود که حداقل می بایست یک ساعت قبل و یا ۲ ساعت بعد از غذا مصرف گردد. در مورد کودکان ۵ تا ۱۱ ساله می توان دوز ۱۰ میلی گرم را ۲ بار در روز تجویز کرد.
عوارض دارو
سردرد , تهوع , استفراغ , اسهال , ضعف , درد عضلانی , افزایش ALT , درد شکمی , سوء هاضمه , عفونت , درد کلیه , گاستریت (ورم معده) , درد پشت از عوارض این دارو می باشد.
هشدار دارویی
-در زمان حمله های آسمی نباید از این دارو استفاده کرد چون این دارو اثرات پیشگیری کننده دارد و در زمان حمله آسم بی تاثیر است.
-در صورتی که علائم آسم تشدید شد، لازم است به پزشک اطلاع دهید
-مصرف دخانیات همراه با مصرف این دارو ممنوع است
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی زفیرلوکاست عبارت است از:
-اریترومایسین، متیل گزانتین ها و آسپرین سطح سرمی زفیرلوکاست را افزایش می دهد.
-تجویز همزمان ضد انعقادهای خوراکی با زفیرلوکاست پرترومبین تایم را افزایش می دهد.
اشکال دارویی
F.C Tab :20 mg
