گروه دارویی
پیشینه دارو
دیفنوکسیلات – Diphenoxylate که نوعی ترکیب اپیوئیدی است احتمالاً به‌صورت موضعی و مرکزی باعث مهار حرکات دودی روده می‌شود. آتروپین که عمدتاً به‌دلیل جلوگیری از سوءمصرف دارویی به‌این فراورده اضافه می‌گردد (لوموتیل) دارای خاصیت ضد موسکارینی می‌باشد.
موارد مصرف
شایع‌ترین علت اسهال حاد عفونت است، اما اسهال می‌تواند در اثر نوشیدن مقدار زیادی آبجو، اضطراب و به عنوان عارضه جانبی استفاده از دارو های دیگر نیز باشد. در اکثر موارد اسهال در عرض چند روز حل و فصل می‌شود اما ممکن است در برخی افراد طول بکشد. درمان اصلی اسهال مصرف مقدار زیادی مایعات است تا از کمبود مایع در بدن (کم آبی) جلوگیری شود. استفاده از دارو های ضد اسهال مانند دیفنوکسیلات ممکن است برای شما ضروری نیست، اما اگر می‌خواهید کمتر به توالت بروید، این دارو ها برای شما مفید است. دیفنوکسیلات فعالیت روده را کاهش می‌دهد و بنابراین غذا برای مدت طولانی در روده شما باقی می‌ماند تا آب بیشتری به بدن شما جذب شود و این کار منجر به سفت شدن مدفوع می‌شود.
عوارض دارو
همه دارو ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یک سری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
احساس خستگی، خواب آلودگی یا سرگیجه: از رانندگی و کار با ابزار و ماشین آلات دوری کنید.
سردرد: مقدار زیادی آب بنوشید و از پزشک خود بخواهید یک مسکن مناسب برای شما تجویز کند.
شکم درد، احساس تهوع (استفراغ): سعی کنید قرص ها را بعد از غذا بخورید.
یبوست: مصرف دارو را قطع کنید.
احساس بی قراری، تغییرات خلقی، درجه حرارت بالا (تب)، خشکی دهان، مشکل دفع ادرار، گر گرفتگی (قرمز شدن چهره): اگر این عوارض شدید شدند، مصرف دارو را ادامه ندهید.
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی دیفنوکسیلات می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
هشدار دارویی
افراد سالخورده ممکن است نسبت به عوارض جانبی داروی دیفنوکسیلات-آتروپین به ویژه عوارضی مانند تحریک، گیجی، آشفتگی، حساس‌تر باشند. لذا این دارو باید در آنها با احتیاط مصرف شود.
به دستورالعمل های پزشکتان در مورد رژیم غذایی، مصرف آب و مواد معدنی عمل نمایید. در صورت بروز علائم کم آبی (مانند تشنگی شدید، کاهش ادرار، گرفتگی عضلات، غش و ضعف) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این دارو ممکن است سبب افزایش حساسیت به نور در چشم ها گردد که استفاده از عینک آفتابی به رفع آن کمک می‌کند.
در مدت درمان با این دارو از مصرف الکل بپرهیزید.
به دلیل امکان بروز شوک گرمازدگی، مراقب باشید، در هوای گرم و یا در زمان فعالیت زیاد، گرمازده نشوید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر دارو ها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن ها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام دارو هایی که مصرف می‌کنید اعم از دارو های تجویزی و غیر تجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید. چنانچه در طول درمان با داروی دیفنوکسیلات-آتروپین، باید دارویی را مصرف کنید، پزشکتان را در جریان مصرف این دارو قرار داده یا با داروساز مشورت نمایید.
از جمله دارو هایی که با دیفنوکسیلات-آتروپین، تداخل دارند، عبارتند از:
-مهار کننده های MAO (مانند ایزوکربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو)
-برخی آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)
-دارو های خواب و یا اضطراب (مانند دیازپام، زولپیدم)
-شل کننده های عضلانی
-دارو های ضد درد و مسکن (مانند کدئین)
-دارو های روانپزشکی (مانند کلرپرومازین، ریسپریدون، آمی تریپتیلین، ترازودون)
اشکال دارویی
Tab
