گروه دارویی
گشاد کننده های برونش و دارو های ضد آسم
پیشینه دارو
دوکساپرام – Doxapram با تأثیر بر گیرنده های شیمیایی شریان کاروتید موجب تحریک تنفس و در نتیجه افزایش حجم حیاتی و افزایش اندک تعداد تنفس می‌گردد. بتدریج با افزایش میزان مصرف دارو، مراکز تنفس در بصل النخاع نیز تحریک شده که این خود به طور پیشرونده، سایر قسمت های مغز و طناب نخاعی را نیز تحریک می‌کند.
موارد مصرف
دوکساپرام هیدروکلراید یک محلول آبی شفاف و بی رنگ برای تجویز وریدی است. این دارو برای تحریک تنفس استفاده می شود و می تواند برای درمان مشکلات تنفسی ناشی از مصرف بیش از حد برخی از دارو ها (به عنوان مثال: مسکن های مخدر، باربیتورات ها)، بیماری انسداد ریوی مزمن و در دوره نقاهت بعد از بیهوشی استفاده شود. هنگامی که احتمال انسداد راه هوایی و یا هیپوکسی برطرف شد، ممکن است از دوکساپرام برای تحریک تنفس در بیماران مبتلا به دپرشن تنفسی پس از بی حسی ناشی از دارو یا آپنه به غیر از دارو های شل کننده عضلات استفاده شود. همچنین برای تحریک تنفس عمیق از نظر دارویی در بیمار بعد از عمل استفاده می شود. دوکساپرام همچنین در دپرشن سیستم عصبی مرکزی ناشی از دارو کاربرد دارد.
این دارو همچنین در بیماری مزمن ریوی مرتبط با هیپرکاپنی حاد استفاده می شود. دوکساپرام به عنوان یک اقدام موقتی در بیماران بستری در بیمارستان با نارسایی حاد تنفسی در نظر گرفته می شود. استفاده از آن باید به مدت کوتاهی انجام شود.
عوارض دارو
-عوارض جانبی شایع:
درد و قرمزی در محل تزریق
احساس گرما
گرگرفتگی
تعریق
سردرد
سرگیجه
حالت تهوع
اسهال
متسع شدن مردمک چشم
در صورت تداوم یا بدتر شدن این عوارض، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
-عوارض جانبی نادر:
درد قفسه سینه
ضربان قلب سریع یا نامنظم
تب
تغییرات ذهنی یا خلقی
افزایش فعالیت عضلانی یا اسپاسم
تشنج
مشکلات ادرار
خارش
مشکلات تنفسی
در صورت داشتن هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
-سایر عوارض جانبی داروی دوکساپرام:
پیرکسیا
خارش و پارستزی
احساس سوزش یا گرم شدن به خصوص در دستگاه تناسلی و پرینه
حرکات غیر ارادی
افزایش رفلکس های عمقی تاندون
کلونوس
بابینسکی دو طرفه
تنگی نفس
سرفه کردن
تاکی پنه
اسپاسم برونش
آریتمی ها
تنگی قفسه سینه
افزایش فشار خون
تحریک مثانه با خالی شدن خود به خود
احتباس ادرار
کاهش تعداد گلبول های سفید و قرمز.
هشدار دارویی
-ضربان قلب، فشار خون، رفلکس عمقی تاندون، وضعیت سیستم اعصاب مرکزی و الکتروکاردیوگرام بیمار پایش شود.
-در صورت بروز سطح بالای کربن دی اکسید خون ناشی از بیماری مزمن انسدادی ریه، گاز های خون شریانی بیمار پیش از آغاز انفوزیون و هر ۳۰ دقیقه در طول انفوزیون پایش شود.
-در مصرف طولانی مدت بهتر است محل تزریق را تغییر داد تا از بروز ترومبوفلبیت یا تحریکات موضعی جلوگیری شود.
تداخلات دارویی
تمام دارو های تجویز شده و غیر تجویزی را که استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
دارو های خاص سرفه و سرماخوردگی
دارو های شبه آدرنالین مانند داروهای ضد احتقان مانند: افدرین، سودوافدرین
اپی نفرین
دوپامین
مهارکننده های MAO مانند: فورازولیدون، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، سلژیلین
دارو های بیهوشی مانند: هالوتان، سیکلوپروپان و آنفلوران
شل کننده های عضلانی مانند: سوکسینیل کولین و کورونیوم
بدون تایید پزشک یا داروساز هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید.
اشکال دارویی
Inj :100 mg/5 ml
