گروه دارویی
پیشینه دارو
دسیپرامین یا دزیپرامین از دارو های ضدافسردگی سه حلقه ای است که از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی نفرین و سروتونین توسط غشاء پایانه سلول عصبی پیش‌سیناپسی، غلظت آن ها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می‌دهد.
موارد مصرف
دزیپرامین از داروهای ضد افسردگی است که در مواردی همچون افسردگی مزمن، درد مزمن و افسردگی ناشی از مصرف الکل تجویز می‌شود.
عوارض دارو
خشکی دهان، تاری دید (اختلال در تطابق، افزایش داخل چشم)، یبوست تهوع، اشکال در ادرار کردن، عوارض قلبی-عروقی، تداخل در فعالیت جنسی، تغییرات قند خون، افزایش اشتها و وزن از عوارض جانبی دزیپرامین است.
هشدار دارویی
-از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره حداقل ۴ هفته ای انجام شود.
-در هفته های اول درمان بیمار باید تحت نظر باشد.
-این دارو برای درمان بیماران جوان تجویز می‌شود و به علت وجود مقدار زیادی هیپرتارو برای استفاده سالمندان خطرناک می‌باشد.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان دزیپرامین با داروهای ضد آریتمی را افزایش می‌دهد.
دزیپرامین از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع مقابله می‌کند. بعضی از دارو های ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی این دارو، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می‌دهند.
مصرف همزمان این دارو با مهارکننده های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
دزیپرامین اثر پائین آورنده فشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش می دهد و در صورت قطع ناگهانی این دو دارو خطر افزایش فشار خون زیاد می‌شود.
مصرف همزمان دزیپرامین با فنوتیازین‌ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسکارینی می‌شود.
مصرف همزمان فرآورده‌های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود.
اشکال دارویی
Tab : 25 mg
