گروه دارویی
پیشینه دارو
تاکرولیموس Tacrolimus بصورت خوراکی برای جلوگیری از رد پیوند و یا در موارد بیماریهای خود ایمنی تجویز می شود و یک داروی سرکوب کننده ایمنی قوی محسوب می شود. کرم و پماد تاکرولیموس در اگزمای آتوپیک متوسط تا شدید کاربرد دارد. اگزما در اثر آلرژی و حساسیت بیش از حد پوست ایجاد می شود و تاکرولیموس موضعی با کاهش سطح ایمنی سلول های پوست آلرژی را کاهش می دهد.
موارد مصرف
تاکرولیموس بصورت موضعی برای اگزمای آتوپیک متوسط تا شدید استفاده می شود و بصورت خوراکی به عنوان سرکوب کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از رد پیوند کاربرد دارد. نام دیگر تاکرولیموس فوجی مایسین است.
عوارض دارو
با توجه به این که تاکرولیموس داروی پرقدرتی می باشد ممکن است عوارض کلیوی و اثر بر روی اعصاب محیطی از خود نشان دهد. تماس سیستیمک با این دارو منجر به تولید نفروتوکسیسیتی و نوروتوکسیسیتی می گردد. شایع ترین عوارض جانبی متعاقب مصرف سیستیمک دارو عبارتند از: ترمور، سردرد، پاراستزی، حالت تهوع و اسهال، افزایش فشارخون، لوکوسیتوز و اختلال عملکرد کلیوی. هم چنین آنمی و لوکوپنی و ترومبوسیتوپنی نیز به طور شایع رخ می دهند. اختلال الکترولیت های سرم و مخصوصاً هایپرکالمی رخ می دهند. دیگر عوارض جانبی عبارتند از: تغییرات خلقی، اختلالات خواب و گیجی، سرگیجه، وزوزگوش، اختلالات دید و اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، تغییرات در ECG و تاکی کاردی و کاردیومیوپاتی هاپیرتروفیک (به ویژه در اطفال)، یبوست، خونریزی گوارشی، سوءهاضمه، تنگی نفس، آسم، پلورال افیوژن، آلوپسی، هیرسوتیسم، راش های پوستی و آرترالژی و میالژی، اسپاسم، ادم محیطی و اختلال عملکرد کبدی و اختلالات انعقادی.
هشدار دارویی
در مصرف موضعی تاکرولیموس مواظب باشید که دارو وارد چشم و دهان نشود. در صورت تماس با چشم و دهان با مقادیر زیادی آب شستشو دهید.
تداخلات دارویی
باعث افزایش خطر سمیت کلیوی در مصرف هم زمان با سایر داروهای نفروتوکسیک می شود.
اشکال دارویی
Cap : 0.5 mg, 1mg , 5 mg (Inj ( Concentrated ) : 5 mg/ml (1 ml %Top OintmetL 0.03% . 0.1
