گروه دارویی
دارو های مسکن، ضد التهاب و ضد تب ها
پیشینه دارو
اینفلیکسیماب – Infliximab به عنوان آنتی بادی مونوکلونال با باند شدن به فاکتور نکروزه کننده تومور باعث خنثی شدن فعالیت و اتصال این فاکتور به گیرنده مربوطه می شود و از ورود و مهاجرت سلول های التهابی و محصولات TNF-alfa به ناحیه التهابی به روده و مفصل جلوگیری کند.
موارد مصرف
در مایع مفصلی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و در روده بیماران مبتلا به کرون TNF افزایش می یابد.
اینفلیکسیماب – Infliximab با مهار ترشح TNF باعث بهبود بیماری های اتوایمیون می شود
آرتریت روماتوئید، اسپوندلیت انکیلوزان، بیماری کرون (در صورتی که به دیگر داروها جواب نداده باشد) از طریق انفوزیون داخل وریدی در زمان بیش از ۲ ساعت مصرف می شود.
عوارض دارو
عوارضی که ممکن است اینفلیکسیماب – Infliximab داشته باشد عبارت است از:
سردرد، درد شکمی، تهوع، آنمی، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، عفونت، عفونت جدی، آبسه، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سینوزیت، سرفه، فارنژیت، گرگرفتگی، افزایش فشارخون، خستگی، درد، راش پوستی، خارش، سوء هاضمه، لکوپنی، نوترکپنی
هشدار دارویی
در بیمارانی که سابقه عفونت های راجعه و بیماری زمینه ای دارند که مستعدکننده عفونت است باید با احتیاط مصرف شود. قبل از شروع درمان بایستی بیمار از لحاظ سل فعال یا تأخیری بررسی شود.
۶ ماه پس از شروع مصرف دارو بیمار بایستی از لحاظ عفونت ها بررسی شود.
در مواردی پس از یک مدت طولانی درمان و قطع آن و شروع مجدد باید بیمار از از لحاظ واکنش های تأخیری بررسی دقیق شود. این دارو می تواند بندرت علائم بالینی و رادیولوژیکی بیماری های مولتی پل اسکلروزیس و نوریت بینائی را بدتر کند.
تداخلات دارویی
اطلاعاتی در این مورد گزارش نشده است.
اشکال دارویی
Inj: 100 mg in 20ml
