گروه دارویی
پیشینه دارو
اسپیرونولاکتون – Spironolactone آنتاگونیست رقابتی آلدوسترون است که با اتصال به رسپتور های آلدوسترون در توبول های دیستال کلیه و مهار آن ها باعث افزایش دفع آب و سدیم و کاهش دفع پتاسیم می شود . اسپیرونولاکتون جذب نسبتا سریعی از دستگاه گوارش دارد. میزان اتصال این دارو به پروتئین های پلاسما در حدود ۹۰ درصد است.
این دارو به مقدار خیلی زیادی متابولیزه می شود ۷ آلا – تیومتیل اسپیرولاکتون و کانرنون متابولیت های مهم اسپیرونو لاکتون بوده که هر دو از نظر فارماکولوژیکی فعال هستند ، اما معلوم نیست که چه مقدار از آثار اسپیرونولاکتون مربوط به این متابولیت هاست. اسپیرونولاکتون به شکل متابولیت ، بیشتر در ادرار و تا حدودی نیز از طریق مدفوع دفع میشود. این داروو متبالیت های آن از سد جفتی عبور می کنند . کانرنون به داخل شیر توزیع می شود.
موارد مصرف
اسپیرونولاکتون – Spironolactone به عنوان داروی کمکی در کنترل حالات خیزدار (مانند نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک و اغلب با زیادی ثانویه آلدوسترون همراه است) و خیز بدون علت مشخص و به عنوان داروی کمکی در درمان زیادی فشار خون همراه با افزایش آلدوسترون یا بدون آن، به ویژه در موردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد، مصرف میشود. اسپیرونولاکتون برای تشخیص ودرمان افزایش اولیه آلدوسترون و پیشگیری یا درمان کمی پتاسیم خون (در بیمارانی که سایر اقدامات کافی نباشد) مصرف میشود. این دارو در درمان پرمویی بدن در زنان نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
عوارض دارو
همه دارو ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرفکنندگان نیز هیچ نوع عارضهای بروز نمیدهند. یک سری از عوارض نیز بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین میروند. در صورت بروز هریک از عوارض زیر با مصرف اسپیرونولاکتون حتماً با پزشک معالج مشورت نمایید:
سردرد
تهوع
استفراغ
بی اشتهایی
اسهال
کاهش توانایی جنسی
بزرگ شدن پستانها
بی نظمی قاعدگی
کسالت
اغتشاش شعور
بثورات جلدی
افزایش پتاسیم خون
کاهش سدیم خون
مسمومیت کبدی
نرمی استخوان
هشدار دارویی
-در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بی ادراری یا عیب کار کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی، عیب کار کبد.
-بیمارانی که شدیداً بدحال هستند یا حجم ادرار آنها کم است، بیشتر در معرض خطر زیادی پتاسیم خون هستند.
-در بیمارن سالخورده، خطر بروز زیادی پتاسیم خون افزایش مییابد.
-اندازهگیری فشار خون و تعیین غلظت الکترولیت های سرم در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.
-مصرف این دارو حتی در صورت احساس بهبودی باید ادامه یابد.
-این دارو زیادی فشار خون را درمان نمیکند، بلکه آن را کنترل مینماید. از این رو مصرف این دارو ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.
-از مصرف سایر دارو ها، به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه ندارند، باید خودداری شود.
-اگر دارو یک بار در روز به صورت مقدار واحد مصرف میشود، برای اجتناب از افزایش دفعات دفع ادرار در طول شب، بهتر است صبحها مصرف گردد.
-به منظورکاهش تحریک گوارشی و احتمالاً کمک به افزایش فراهمی زیستی دارو، بهتر است دارو با غذا یا پس از آن مصرف شود.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آنها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام دارو هایی که مصرف میکنید اعم از دارو های تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید.
برخی از دارو هایی که با اسپیرونولاکتون تداخل دارند، عبارتند از:
قرص های خوابآور
ضد درد های مخدر
شل کننده عضلات
دارو های درمان افسردگی، اضطراب و تشنج
دارو های قلب
دیگر دارو های فشارخون
دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ملوکسیکام و …)
داروهای ضد انعقاد خون
مکمل های پتاسیم
دارو های حاوی پتاسیم مانند پنی سیلین
دارو های مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مهارکنندههای ACE)
کلستیرامین
لیتیوم
تریمتوپریم
نوراپی نفرین
سیکلوسپورین
اشکال دارویی
Scored Tab : 25 mg ,100 mg