گروه دارویی
پیشینه دارو
بسته به غلظت ایجاد شده از دارو در محل عفونت و حساسیت ارگانیسم عامل عفونت، اتیونامید – Ethionamide می تواند باکتریوسید یا باکتریواستاتیک باشد. اتیون آمید ، مانند پروتئینامید و پیرازین آمید ، یک مشتق اسید نیکوتینیک مرتبط با ایزونیازید است. تصور می شود که اتیونامید دستخوش تغییرات داخل سلولی شده و به روشی مشابه ایزونیازید عمل می کند.
ایزونیازید سنتز اسید های میوکولیک ، یک جزء اساسی دیواره سلولی باکتری ها را مهار می کند. به طور خاص ایزونیازید InhA موجود در باکتری را با تشکیل یک پیوند کووالانسی با کوفاکتور NAD مهار می کند.
موارد مصرف
اتیونامید – Ethionamide یک داروی خط دوم در درمان سل است که در ترکیب با سایر عوامل و برای سل مقاوم به دارو استفاده می شود. اتیونامید با افزایش گذرا و بدون علامت در سطح آمینوترانسفراز سرم و در موارد غیر معمول، آسیب حاد کبدی ، که می تواند شدید باشد در ارتباط است.
عوارض دارو
عوارضی که این دارو ممکن است داشته باشد عبارت است از:
هایپوتنشن، افسردگی، گیجی، سردرد، نوروپاتی محیطی، اختلالات روانی، حساسیت به نور، اختلالات دستگاه گوارش، راش، افزایش ترشح بزاق، هایپوگلایسمی، سوءهاضمه، بی اشتهایی، اسهال، تهوع، طعم فلزی در دهان، استفراغ، التهاب کبدی، اختلالات بینایی، ترومبوسیتوپنی، افزایش ترانس آمین های کبدی، ضعف.
هشدار دارویی
-استفاده از اتیونامید به تنهایی در درمان سل منجر به بروزسریع مقاومت می شود. اتیونامید باید حداقل با یک ، گاهی با دو داروی دیگر ، که ارگانیسم به آن ها مستعد است تجویز شود.
-پذیرش بیمار در مصرف دارو در موفقیت درمان ضد سل و جلوگیری از بروز ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است. بنابراین ، بیماران باید برای مدت زمان کامل دوره درمان ، به رژیم دارویی پایبند باشند.
-اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر دارو های ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. معاینات چشم پزشکی باید قبل و بطور دوره ای در طول درمان با اتیونامید انجام شود.
-اتیون آمید ممکن است باعث شود واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به درستی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو، واکسیناسیون نکنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد
-تجویز اتیونامید در غیاب یک عفونت باکتریایی اثبات شده، بعید است که فایده ای برای بیمار داشته باشد و خطر ابتلا به باکتری های مقاوم به دارو را افزایش می دهد..
– قبل از مصرف اتیون آمید ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید. یا اگر آلرژی دیگری دارید.
– اگر این دارو باعث ناراحتی معده یا تهوع یا استفراغ شد ، آن را با وعده های غذایی مصرف کنید.
– مصرف این دارو (و سایر دارو های سل) را تا زمانی که دوره کامل تجویز شده تمام شود ، حتی اگر علائم از بین رفته باشد ، ادامه دهید. قطع زود هنگام دارو ممکن است باعث شود که باکتری ها به رشد خود ادامه دهند ، که ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود و باعث شود عفونت در برابر درمان مقاوم شود.
تداخلات دارویی
رمدسیویر
اتیونامید نشان داده شده است که غلظت سرمی ایزونیازید را به طور موقت بالا می برد. اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر دارو های ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. به طور خاص ، هنگامی که اتیونامید با سیکلوسرین تجویز می شود تشنج گزارش شده است و در صورتی که رژیم درمانی هر دو این دارو ها را شامل می شود ، باید مراقبت های ویژه ای انجام شود. از مصرف بیش از حد اتانول باید اجتناب شود زیرا یک واکنش روانی گزارش شده است.
اشکال دارویی
Tab : 250 mg
