آیوپرومید - Iopromide - لیست دارو ها بانک پزشکان

گروه دارویی

مواد حاجب

پیشینه دارو

آیوپرومید – Iopromide یک ماده حاجب آلی غیر یونی حاوی ید با اسمولاریته کم برای تزریق داخل عروقی است. این ماده در مسیر جریان خون با جذب اشعه ایکس و مات کردن عروق، به عنوان یک ماده حاجب عمل می کند، و امکان مشاهده رادیوگرافی از ساختار های داخلی بدن را تا زمانی که در خون به صورت قابل توجهی رقیق نشده باشد فراهم می کند.

موارد مصرف

وپروماید (التراویست) یک ماده حاجباست که برای اقدامات رادیوگرافی به کار می رود. این فرآورده برای انجامآرتریوگرافی مغزی و محیطی، آئورتوگرافی، ونوگرافی محیطی، قلب و عروق، و برای اوروگرافی دفعی، مقطع نگاری کامپیوتری مغز، آئورتوگرافی، آنژیوگرافی احشایی و تهیه گرافی از بطن چپ استفاده می شود .

عوارض دارو

عوارضی که ممکن است این دارو داشته باشد عبارتند از:
گشادی عروق، درد قفسه سینه، برادی کاردی، بلوک کامل دهلیزی بطنی، ترومبوز عروق کرونری، ادم صورت، گرگرفتگی، افزایش فشارخون، ادم محیطی، بیماری عروق محیطی، سنکوپ، بیماری عروقی (ناهنجاری عروقی)، انقباضات زودرس بطنی، سردرد، آژیتاسیون، اضطراب، آتاکسی، احساس ناراحتی قفسه سینه، لرز، گیجی، سرگیجه، خواب آلودگی، احساس گرما، هایپرتونی، هیپوستزی (اختلال حس لامسه)، افت فشارخون، کسالت، ضعف عضلانی، نوروپاتی، خواب رقتن اندام، تشنج، اختلال در تکلم، قرمزی، افزایش تعریق، خارش، راش پوستی،کهیر، تهوع، استفراغ، اختلال چشایی، ناراحتی شکمی، درد شکمی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، درد گوارشی، ترشح بزاق، التهاب گلو، ناراحتی معده، ناتوانی در تخلیه کامل مدفوع، درد ناحیه فوقانی شکم، خشکی دهان

هشدار دارویی

-این دارو به علت خاصیت مدر اسموتیک، موجب ایجاد یا تشدید دهیدراتاسیون و افزایش احتمال نارسائی حاد کلیوی می شود. در اطفالی که کم ادراری، زیادی ادرار ویا دیابت دارند، این مشکل بیشتر دیده می شود. به منظور جلوگیری از دهیدراتاسیون، باید قبل از آزمایش به مقدار کافی مایعات به بیمار داده شود. احتمال بروز نارسائی کلیوی در بیماران سالخورده بیشتر است.
-به دلیل حساسیت متقاطع، بیماران حساس به مواد حاجب رادیواکتیو یددار ممکن است نسبت به این دارو نیز حساسیت نشان بدهند.
-در صورت ابتلا بیمار به کم خونی داسی شکل، آسم و بیماری های آلرژیک، پرکاری تیروئید یا نارسائی کلیوی باید با احتیاط مصرف شود. همچنین در صورت عفونت موضعی، ایسکمی شدید، التهاب وریدی، ترومبوز، انسداد وریدی، مصرف این دارو برای ونوگرافی باید با احتیاط انجام شود.
-پس از مصرف این دارو احتمال بروز تداخل در آزمایشات تشخیصی تیروئید و تعیین زمان پروترومبین وترومبوپلاستین وجود دارد.
-در صورت تغییر رنگ یا کدر شدن، از تزریق فرآورده خودداری شود.
-تجویز گلوکوکورتیکوئید ها وآنتی هیستامین ها به منظور کاهش بروز وشدت واکنش های شدید در بیماران پر خطر (مثل آسم، سابقه آلرژی یا حساسیت به پنی سیلین وسابقه حملات صرعی) توصیه می شود.
-قطع موقتی شیردهی (حداقل ۲۴ ساعت) بعد از تجویز دارو توصیه می شود.

تداخلات دارویی

در صورتی که با فاصله کمی پس از مصرف کنتراست های کوله سیستوگرافی ، آیوپروماید تزریقی به بیمار به ویژه در افرادی که مبتلا به اختلال عملکرد کبد هستند تجویز شود ، خطر بروز سمیت کلیوی افزایش می یابد.

اشکال دارویی

(Inj : 240 mgl/ml (20 , 50 ml (Inj : 300 mgl/ml (10,20 , 50 ml (Inj : 370 mgl/ml (50 , 100 ml