هپاتیت ب - Hepatitis B - لیست بیماری ها بانک پزشکان

نام بیماری: هپاتیت ب – Hepatitis B

تعریف بیماری

هپاتیت ب – Hepatitis B از طریق تماس با مایعات عفونی بدن مانند خون، ترشحات واژینال یا مایع منی، که حاوی ویروس هپاتیت B یا (HBV) باشند، انتقال می یابد.

علائم بیماری

اغلب موارد عفونت از مادران آلوده به نوزادان منتقل می شود و تا سالها علامتی دیده نمیشود . در برخی موارد نیز به دنبال هپاتیت حاد ویروسی ،فرد ناقل بیماری می شود . این افراد به دنبال علائم هپاتیت از جمله بی اشتهایی ، ضعف ، بی حالی، پررنگی ادرارو زردی، سیستم ایمنی بدن نمی تواند (HBs Ag)را منفی نماید و بعد از شش ماه با وجود بهبودی ظاهری ،فرد آلوده باقی می ماند. گاهی اوقات برخی از ناقلین هپاتیت از ترش کردن ،سوزش سردل و احساس سنگینی در سمت راست شکم و بی اشتهایی شاکی هستند. این علائم ارتباطی به بیماری هپاتیت ندارد . ویروس هپاتیت درخون و همه ترشحات بدن (بزاق، عرق) افراد ناقل وجود دارد.
باید توجه داشت که هپاتیت ب – Hepatitis B حاد در ۹۰ تا ۹۵ درصد موارد به طور خود بخودی بهبود یافته و ویروس آن نیز به صورت کامل از بدن دفع می شود . در ۵ تا ۱۰ درصد موارد ویروس در بدن باقی می ماند و حالت ناقل هپاتیت پیش می آید .

علت بیماری

به طورمعمول ویروس هپاتیت به روشهای زیر منتشر می شود:
رابطه جنسی با یک فرد آلوده به ویروس هپاتیت بی
استقاده مشترک از سوزن و سرنگ آلوده به ویروس برای تزریق مواد مخدر
مادران آلوده به ویروس هپاتیت بی به فرزندان تازه متولد شده

عوارض بیماری

هپاتیت ب – Hepatitis B (هپاتیت سرم نیز نامیده می شود ) یک عفونت جدی است که می تواند منجر به سیروز (زخم دایمی ) کبد ٬ نارسایی کبدی یا سرطان کبد شود که خود می تواند باعث بیماری شدید یا مرگ شود
اگر یک زن باردار به ویروس هپاتیت مبتلا باشد شانس ابتلای نوزاد بسیار زیاد است مگر اینکه کودک از لحظه تولد اولین دوز واکسن هپاتیت B را دریافت کند
بعضی وقتها هپاتیت ب – Hepatitis B هیچ علامتی نشان نمی دهد تا زمانیکه فرد مدتی به عفونت مبتلا شده باشد در آن مرحله ممکن است فرد از قبل دچار مشکلات جدی تری مانند آسیب کبدی باشد

تشخیص بیماری

تشخیص ابتلا به هپاتیت ب – Hepatitis B به لحاظ بالینی و تنها بر اساس مشاهده علائم امکان پذیر نیست. زیرا سایر انواع هپاتیت (به طور مثال هپاتیت A و C) نیز علائم مشابه هپاتیت B را در فرد ایجاد می‌کنند. از این رو، انجام آزمایش تشخیصی ضرورت دارد. جهت تشخیص هپاتیت نوع B آزمایشات خون انجام خواهد شد که به کمک آن‌ می‌توان نوع هپاتیت و همچنین حاد یا مزمن بودن عفونت را تشخیص داد.
بررسی نتایج آزمایش خون هپاتیت B حتما باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد. با تفسیر نتایج این آزمایش می‌توانید متوجه شوید که آیا:
آلوده هستید؟
در برابر ویروس محافظت شده‎اید؟
و یا در معرض خطر ابتلا به نوع مزمن بیماری هپاتیت B قرار دارید؟
نتیجه آزمایش خون هپاتیت B بسته به اینکه این عفونت حاد و یا مزمن باشد، متفاوت خواهد بود.

درمان بیماری

این نوع هپاتیت حاد نیازی به درمان خاصی ندارد.
هپاتیت B مزمن با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. این شکل از درمان ممکن است پرهزینه باشد، چراکه باید تا چندین ماه یا چندین سال ادامه یابد. درمان هپاتیت B مزمن به منظور ارزیابی پاسخ ویروس به درمان مستلزم پیگیری و نظارت منظم پزشکی است.

پیشگیری بیماری

با انجام واکسیناسیون می توان از ابتلا به هپاتیت B جلوگیری کرد. CDC انجام واکسیناسیون هپاتیت B برای کلیه نوزادان را توصیه می کند. این واکسن سه گانه معمولاً در شش ماه اول کودکی انجام می شود. این واکسن برای کلیه کادر درمانی و پزشکی نیز توصیه می شود.
داشتن رابطه جنسی ایمن می تواند از خود در برابر ابتلا به آن محافظت کند. اگر رابطه جنسی دهانی، مقعدی و واژنی دارید، از کاندوم و پوشش های محافظتی دهانی استفاده کنید تا به شما در جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B و سایر بیماری های مقاربتی کمک کند.