گروه دارویی
پیشینه دارو
بنزتروپین تا حدودی دارای اثرات بی حس کنندگی موضعی و ضد هیستامین می باشد و باعث مهار نسبی گیرنده های کولی نرژیک مرکزی می شود.
موارد مصرف
بنزتروپین در درمان بیماری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها (به غیر از اختلالات حرکتی دیر رس ) تجویز می شود.
عوارض دارو و هشدارها
خشکی دهان، اختلالات گوارشی ،گیجی، تاری دید، و با شیوع کمتر احتباس ادرار، طپش قلب، افزایش حساسیت، عصبی شدن، و با مقادیر زیاد توهم، تسکین، اختلالات روانی و خواب آلودگی ازعوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی
استفاده همزمان این دارو با سایر داروهایی که دارای اثرات موسکارینی هستند، باعث عوارض جانبی چون خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی در سالمندان می گردد. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهار کننده های آنزیم MAO، داروهای ضد جنون دسته فنوتیازین، آنتی هسیتامین ها، آمانتادین، دیسوپیرامید از این جمله اند. همچنین بنزوتروپین با ایجاد خشکی دهان، اثرات نیترات های زیر زبانی را کاهش می دهد. داروهای مقلد پاراسمپاتیک اثر بنزوتروپین را کاهش می دهند. بنزوتروپین جذب گوارشی کتوکونازول را کاهش داده و با اثرات گوارشی سیزاپراید نیز ضدیت می کند.
اشکال دارویی
Inj: 1mg/ml Tab : 2mg
