اکثر زخم‌های جزئی را می‌توان به راحتی در خانه و با کمک های اولیه درمان کرد. با این وجود، برخی از زخم‌ها عمیق‌تر هستند و درمان آنها نیازمند مداخله‌ی یک پزشک متخصص پزشکی است تا زخم بهبودی مناسبی داشته و از بروزعفونت جلوگیری شود.
در کلینیک زخم نیز می‌توان انواع زخم‌ها را – از زخم‌های پوستی گرفته تا زخم‌های عفونی و زخم‌هایی که بهبود نمی‌یابند – درمان و کنترل نمود. در این مقاله به بررسی اقداماتی که مراکز مراقبت از زخم یا مطب‌های پزشکی می توانند برای درمان و کنترل زخم شما انجام دهند، می پردازیم.
اگر در حال برنامه‌ریزی برای مراجعه به یک مرکز مراقبت از زخم هستید، به احتمال زیاد از زخمی رنج می‌برید که بهبود نمی‌یابد. اما باید بدانید که تنها نیستید؛ تخمین زده می شود که بیش از ۶.۷ میلیون نفر در حال حاضر با زخم های مزمن و / یا غیر قابل التیام زندگی کرده و با چنین شرایطی دست و پنجه نرم می کنند. بهترین راه محافظت از خود در برابر بروز زخم های غیر قابل التیام، پیشگیری از ایجاد آن است. اما اگر در حال حاضر از وجود یک زخم مزمن رنج می برید، بایستی به مرکز مراقبت از زخم یا مطب پزشک متخصص مراجعه نمایید تا درمان‌ها و مراقبت های مورد نیاز شما را انجام دهند.
چه مواردی را باید در ویزیت نخست با پزشک در نظر داشته باشیم؟
پزشکان متخصص مراقبت از زخم لازم می دانند که قبل از شروع درمان، سابقه پزشکی شما را بدانند. فهرستی از داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید، و همچنین فهرستی از هر گونه آلرژی که از آن آگاه هستید را با خود همراه داشته باشید. این اولین اقدامی است که می تواند به پزشک کمک کند تا درک بهترین از شرایط و وضعیت شما داشته و در نهایت بهترین برنامه درمانی را برای شما ارائه دهد. همچنین سوابق پزشکی خود از جمله تصویربرداری اشعه ایکس (در صورت داشتن آنها) را به همراه داشته باشید.
تیم متخصصین مراقبت از زخم
لازم است بدانید که در مطب یا مراکز مراقبت از زخم، هر فردی که با وی در تعامل خواهید بود تنها یک هدف دارد – کمک به بهبود زخم شما. معمولا تیم مراقبت از زخم شامل:
- پزشکانی که به صورت تخصصی و پیشرفته آموزش‌های مربوط به مدیریت زخم و اکسیژن درمانی هایپرباریک را دریافت نموده‌اند.
- کارکنان پرستاری آموزش دیده در زمینه‌ی مراقبت از زخم های مزمن.
- تکنسین هایی که مطالعات غیرتهاجمی و درمان های مختلف را انجام می دهند.
- کارکنان مجرب برای کمک به هماهنگ کردن ویزیت‌ها، سوابق پزشکی، و پردازش بیمه درمانی.
درمان‌های در دسترس
هنگامی که معاینه تشخیصی شما توسط پزشک انجام شد، وی یک برنامه درمانی را تعیین می‌کند که مختص شما و شرایط پزشکی شما است. برخی از گزینه های درمانی در دسترس در مطب‌ها و مراکز مراقبت از زخم عبارتند از:
- دبریدمان
- درمان موضعی زخم
- درمان با فاکتور رشد
- بافت درمانی
- انتخاب لباس مناسب
- کفش مخصوص
هر طرح درمانی، از جمله طرح درمانی تعیین شده برای شما، شامل آموزش بیمار است تا اطمینان حاصل شود که بهبودی در طول و بعد از مراجعه و ویزیت پزشک همچنان ادامه‌‍دار و مستمر است.
امروزه دیگر دلیلی برای دست و پنجه نرم کردن با زخمی که التیام نیافته، وجود ندارد. با برنامه های درمانی شخصی و کمک ارائه دهندگان متخصص، بهبودی دوباره در مطب‌ها و مراکز مراقبت از زخم ممکن به نظر می رسد. بنابراین بهتر است یک قرار ملاقات با پزشک را هماهنگ کرده و از همین امروز شروع به درمان نمایید.
چرا باید به مطب و مرکز مراقبت از زخم مراجعه نمود؟
در چنین مراکزی، تیم مراقبت از زخم شما را معاینه و درجه و نوع زخم را بررسی می کنند. آنان همچنین گردش خون در ناحیه آسیب دیده را بررسی نموده و سابقه پزشکی شما را نیز مطالعه می نمایند.
پزشکان و متخصصین مراقبت از زخم این کارها را انجام می دهند تا تا علت اصلی ایجاد زخم شما را شناسایی نمایند. اگر آسیبی دارید که التیام نمی یابد، ممکن است به دلیل گردش خون ضعیف، عدم فعالیت، تغذیه نامناسب، مصرف الکل و تنباکو و یا دیابت باشد – و پس از مشخص شدن این موضوع است که تیم پزشکی می تواند آن را درمان کند.
تست و اسکن‌های تخصصی برای بررسی زخم
برخی از تست‌ها و آزمایشات تشخیصی که پزشکان معمولا از آنها برای بررسی وضعیت و نوع زخم استفاده می‌کنند به شرح ذیل است:
- آزمایش خون برای زخم های ملتهب
- کشت زخم برای تعیین وجود ویروس یا باکتری
- ام آر آی یا اشعه ایکس برای تعیین شدت زخم
چگونگی درمان زخم
هنگامی که زخم شما ارزیابی و بررسی شد، پزشک درمان مربوطه را تجویز می کند. وی به منظور جلوگیری از بروز عفونت، زخم شما را کاملا تمیز کرده و روی آن را با پانسمان می پوشاند. بسته به نوع زخم، ممکن است لازم باشد به طور منظم به مرکز مراقبت از زخم مراجعه نموده تا معاینه شوید.
روش‌های درمانی مختلف می‌توانند در تقویت و تسریع روند بهبودی مفید باشند، از جمله موارد زیر:
- دبریدمان – این گزینه شامل برداشتن بافت‌های مرده جهت تسهیل بهبود است.
- اکسیژن درمانی هیپرباریک – این روش از فشار هوا برای کمک به خون شما برای حمل اکسیژن بیشتر جهت بهبودی زخم استفاده می کند.
- فشار درمانی منفی – این شرایط نوعی خلاء ایجاد می کند تا هوا را از یک پانسمان بسته به بیرون انتقال دهد، در نتیجه مایع را خارج کرده و جریان خون را بهبود می بخشد.
- جوراب‌های فشاری – جوراب‌ها یا ساق‌هایی هستند که می‌توانند گردش خون را تقویت کنند.
پزشک همچنین دستورالعمل هایی را برای پیگیری و مراقبت از زخم در منزل به شما می دهد.
انواع زخم‌های مزمن
زخم مزمن آسیب‌هایی هستند که به راحتی با روش‌های درمانی معمولی بهبود نمی‌یابند و بنابراین نیاز به کمک بالینی دارند. عدم درمان زخم مزمن ممکن است منجر به ناتوانی شود.
برخی از انواع رایج زخم های مزمن که تنها متخصصین و مراکز مراقبت از زخم می توانند آنها را درمان کنند، شامل موارد زیر است:
زخم فشاری
زخم‌های فشاری که زخم بستر نیز نامیده می‌شوند، زمانی رخ می‌دهند که فشار طولانی‌مدت بر روی پوست وارد شود و در نتیجه جریان خون به آن ناحیه را مختل کند. فشار ناشی از جریان خون مختل شده به صورت زخم باز روی پوست خود را نشان می دهد. این زخم‌ها معمولاً روی استخوان دنبالچه، باسن، پاشنه یا مچ پا ایجاد می‌شوند و اغلب افرادی را که دارای شرایط پزشکی و بیماری‌هایی هستند که حرکت آنها را محدود می‌کند، تحت تأثیر قرار می‌دهند.
زخم پای دیابتی
درصورتی که دیابت به درستی کنترل نشود، می تواند سبب بروز زخم پای دیابتی در مناطقی از پا شود که ضربه یا فشار مکرر را تجربه می کنند. تخمین زده می شود که ۵ درصد از بیماران مبتلا به دیابت دچار زخم پا می شوند.
در این لینک 👈 بهترین پماد زخم پای دیابتی
زخم‌های جراحی غیر قابل التیام
این نوع زخم‌ها در اثر برش‌های ایجادشده در طی یک عمل جراحی پدیدار می‌شوند که به طور طبیعی بهبود نیافته است. بهبود زخم یک فرآیند پیچیده است که شامل عوامل متعددی از جمله وجود بافت سالم کافی، اکسیژن رسانی کافی به ناحیه و سیستم ایمنی قوی است. اگر هر یک از این عوامل وجود نداشته باشد یا کافی نباشد، زخم نمی تواند به درستی بهبود یابد.
