به گزارش بانک پزشکان به نقل از کیدزاسپرت چگونه می توانید با فرزندتان رفتار کنید که رشد جنسی سالم را تشویق کند؟
سلام دکتر جاستین ، من و همسرم نگران رفتار دختر تقریباً سه ساله خود هستیم. او روی پتوی خود دراز کشیده است، پتویی که در اطراف ناحیه تناسلی او قرار دارد و تقریباً به نظر می رسد که دارد پتو را به خود می مالد.
ما از او پرسیدیم که چرا این کار را انجام می دهد و او پاسخ داد: “احساس خوبی است.” همسرم مثل من از شنیدن این حرف شوکه شد.
ما به او گفته‌ایم که این کار درستی نیست و اصلاً نباید این کار را انجام دهد. من منطق او را در آن سن درک می‌کنم – اگر احساس خوبی داشته باشد اما نمیدانم چه کنیم ؟
دکتر جاستین پاسخ می دهد : خودارضایی، خودکاوی یا خود تحریکی در پسران و دختران از سنین پایین رایج است. در طول زندگی، فرزندان ما متوجه می شوند که وقتی خود را در نقاط خاصی لمس می کنند، احساس خوبی دارند.
اولین توصیه من این است که در این مورد آرام باشید. قول می‌دهم، علی‌رغم آنچه مادربزرگتان به شما گفته است، تمایل دخترتان به لمس ناحیه تناسلی او را کور نمی‌کند، رشدش را متوقف نمی‌کند یا باعث رشد مو در کف دست‌هایش نمی‌شود. هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم این رفتار در این سن منجر به هر نوع انحراف جنسی، اعتیاد یا پیامدهای ناسالم می شود.
پیشنهاد دوم من این است که ضرب المثل قدیمی “آن را نادیده بگیرید و از بین می رود” را به خاطر بسپارید. این ممکن است یکی از آن رفتارهایی باشد که به خودی خود خاموش می شود. کودکان سه ساله توجه را دوست دارند و هر طور که می توانند آن را به دست می آورند! هر چه بیشتر به او توجه کنید، او این کار را بیشتر خواهد کرد. برخی از کودکان از سه سالگی تا هفت سالگی به تنهایی از این نوع رفتار بیرون می آیند.
درک کنید چرا
خودتحریکی، خودکاوی و خودارضایی می تواند به دلایلی در کودکان رخ دهد. گاهی کودکان این کار را برای تسکین خود انجام می دهند. اگر آنها نسبت به چیزی احساس اضطراب یا ناامیدی می کنند، این رفتار می تواند به آنها احساس کنترل و لذت بدهد. گاهی اوقات آنها این کار را فقط به یک دلیل انجام می دهند: آن را دوست دارند.
در حالی که خود تحریکی برای بسیاری از کودکان یک رفتار طبیعی است، در کودکانی که در طیف اوتیسم قرار دارند، دارای ADHD هستند یا دارای ناتوانی های دیگری هستند، شایع تر است.
یک نکته مهم دیگر: با توجه به اعلام آکادمی اطفال آمریکا خودکاوشی/خودارضایی در بین کودکان رایج است و حتی در بزرگسالان رایج تر است، اگر کودک شما این کار را بیش از حد انجام دهد، ممکن است نشانه اضطراب، عدم توجه، یا نیاز به ارتباط عاطفی. اگر نگران هستید، با پزشک عمومی خود مشورت کنید.
فرصت های بهتری برای بروز احساسات را نشانش بدهید
اگر دست‌های او آزاد است و چیز بهتری برای کار با آنها ندارد، ممکن است به‌عنوان یک رفتار خودکار به سراغ خودارضایی برود. درست مانند انگشت کردن در بینی، خودارضایی می تواند زمانی که انگشتان دست آزاد باشد به یک عادت تبدیل شود.
اگر متوجه شدید که دخترتان در حال خودارضایی است به این رفتار اشاره نکنید، بلکه حواسش را پرت کنید. ممکن است او را برای نوازش دعوت کنید، بازی کنید، توپ استرس را برایش پرتاب کنید، یا او را به آشپزخانه بیاورید تا مقداری سبزیجات خرد کند یا برای شام آماده شود (به روشی که مناسب سن باشد).
از ایجاد حس شرمساری بپرهیزید
اگر تنبیه کنید یا از پیامدهای دیگر استفاده کنید، در نهایت ممکن است او را به سمت داشتن احساسات ناسالم نسبت به لذت، تمایلات جنسی و بدن سوق دهید. در بدترین حالت، ممکن است در واقع شروعی برای پیوند دادن احساس لذت جنسی با شرم و گناه باشد.
صریح و صادقانه صحبت کنید
دختر شما در سه سالگی نیازی به کل برنامه تولید مثل ندارد. صحبت کردن درباره آن را نگه دارید تا زمانی که او حدوداً هشت ساله شود. با این حال، کاملاً مناسب است (و شاید حتی لازم باشد) که به او توضیح دهید که متوجه شده اید که او این کار را انجام می دهد و می دانید که احساس خوبی دارد.
شما ممکن است نگرانی خود را با او در میان بگذارید که مردم ممکن است فکر کنند انجام این کار کمی بی ادبانه است، زیرا افراد بزرگ به واژن یا آلت تناسلی خود در ملاء عام دست نمی زنند و سپس برای زمانی که او تمایل به انجام آن دارد، رفتارهای جایگزین را ارائه کنید. .
من طرفدار توقف اجباری این رفتار نیستم. زور فقط باعث ایجاد فشار بیشتر روی کودک می شود.
سعی کنید به خودتان مسلط باشید . او رشد خواهد کرد و آنچه بیش از همه مهم است این است که به او یک شکل سالم از تمایلات جنسی با محدودیت های مناسب آموزش داده شود، اما بدون شرم و گناه .
دکتر سید محمدرضا صدرعاملی متخصص روانپزشکی کشورمان هم گفت : در کودکان نرمال معمولاً رفتارهای کنجکاوانه نسبتاً کمتر دیده می شود. رفتار جنسی با سن رابطه ی عکس دارد و در کل بیشترین تکرار آن ، هم در دختران و هم در پسران ، در سن ۵ سالگی است. بعد از این سن ، رفتارهای جنسی بارز در هر دو جنس کاهش پیدا می کند. به نظر نمی رسد که این کاهش همواره ادامه داشته باشد ، اما احتمالاً در این مراحل اتفاق می افتد: سنین پیش از مدرسه (۵ – ۲ سالگی) ، اواسط دوران کودکی (۹ – ۶ سالگی) و بلوغ (۱۲ – ۱۰ سالگی) . علت ایجاد این مسأله مربوط می شود به اجتماعی شدن فرد و اینکه یک نوزاد یاد می گیرد که خود را با فرهنگ و جامعه تطابق دهد .
وی همچنین افزود : بنابراین خود ارضایی کودکان یک رفتار شایع و وابسته به سن محسوب می شود و می توان خود ارضایی بارز کودکان را در سنین ۵ – ۲ سالگی نرمال دانست ، اما با افزایش سن باید این رفتار کاهش پیدا کند.
اوادامه داد : در ارتباط خود ارضایی دوران کودکی با اختلالات رشدی و روانی می توان گفت خود ارضایی کودکان در وهله ی اول یک رفتار مرتبط با رشد سنی است . لیکن در بچه هایی که دارای مشکلات همراه هستند ، تمایل به نواحی تناسلی زود تر از حد انتظار ایجاد می شود. گاهی اوقات به نظر می رسد که خود ارضایی کودکان دارای یک عملکرد است ، یعنی دارای یک مکانیسمی است تا کودک از پس هیجانات منفی خود برآید.
خود ارضایی کودکان یک رفتار شایع و وابسته به سن محسوب می شود و می توان خود ارضایی بارز کودکان را در سنین ۵ – ۲ سالگی نرمال دانست ، اما با افزایش سن باید این رفتار کاهش پیدا کند.
وی افزود : بچه های دچار مشکلات رفتاری و احساسی جدی تمایل دارند که شمار وسیعی از رفتار ها را از خود نشان بدهند ، که این شامل رفتار جنسی افراطی هم می شود .محققین به پزشکانی که با رفتار های جنسی غیر معمول در بچه ها مانند: دخول به زور ، رفتار های جنسی تهاجمی یا افراطی روبرو می شوند توصیه می کنند که به دنبال یک مشکل روحی یا رفتاری اساسی در آن کودک باشند.
اواظهار داشت : به هر حال،تا کنون هیچ مطالعه ای در جهت ارزیابی ارتباط بین خود ارضایی کودکان واختلالات روانی صورت نگرفته است و این نکته ی مهمی محسوب می شود ، چون این امکان وجود دارد که یک رفتار جنسی از دوران کودکی تا بزرگسالی پایدار باقی بماند وحتی منجر به جرم های جنسی شود . اختلالات عصبی یا روانی همراه به عنوان مثال شخصیت دچار وسواس فکری یا وسواس رفتاری می تواند باعث رشدو گسترش رفتار جنسی مشکوک درشخص شود..بچه هایی که دچاراوتیسم یا عقب افتادگی ذهنی هستند،بیشتر مستعد به رفتار های خود تحریکی هستند.
تشخیص خود ارضایی کودکان
تشخیص خود ارضایی مخصوصاً در بچه های کوچک خیلی سخت است .وقتی والدین به دنبال اطلاعاتی راجع به رفتارهای عجیب کودک خود هستند ، باید خود ارضایی را در تشخیص های افتراقی خود قرار داد . یک مصاحبه ی دقیق راجع به رفتار های کودک توسط پزشک و ضبط ویدئویی آن می تواند تشخیص را تعیین کند و مانع از اضطراب والدین وبررسی های غیر ضروری در کودک شود . یکی از مهمترین علائم خود ارضایی کودکان این است که اگر حواس کودک را پرت کنیم ، دست از عمل خود بر می دارد .. به محض آنکه تشخیص خود ارضایی در یک کودک گذاشته شد ، باید به دنبال هدف کودک از انجام این رفتار بود
دکتر سید محمدرضا صدرعاملی متخصص روانپزشکی علل خودارضایی در کودکان را ازجنبه های گوناگون موردبررسی قرار میدهد :
۱- مشکلات طبی که کودک را مستعد ابتلا به خودارضایی می کند ، مثلاً :مشکلات خواب ، شیر خوردن ناکافی ، مشکلات تناسلی – ادراری و غیره باید مورد ارزیابی و درمان قرار گیرد .
۲- چنانچه خودارضایی آشکار کودک با سن او نا متناسب باشد ، پزشک باید علت آنکه چرا کودک هنوز با قوانین جامعه تطابق پیدا نکرده است و اجتماعی نشده است را مشخص کند :
a : آیا یک مشکل آموزشی وجود دارد ؟ آیا والدین به کودک خود آموزش میدهند که چطور یک رفتار جامعه پسند داشته باشد ؟ آیا والدین به کودک خود آموزش جنسی میدهند ؟
b : آیا سن تقویمی کودک با سن عقلی او متناسب است ؟
c: آیا دلیلی وجود دارد که کودک رفتار اجتماعی مناسب را درک نکند ؟ و یا دلیلی وجود دارد که کودک برای ابتلا به رفتارهای وسواسی مستعدتر باشد ؟
۳- ارزیابی تعلیمات وشرایط خانواده :
-زمانی که خودارضایی کودکان به دنبال استرس های محیطی ایجاد می شود ، یعنی خود ارضایی می تواند روشی برای از بین بردن احساسات منفی فرد باشد . روان درمانی می تواند روش مناسبی برای والدین باشد تا به وسیله ی آن به کودک خود کمک کنند که بتواند از راه دیگری بر احساسات منفی خود غلبه کند . ( مثلاً در زمان اضطراب ، عصبانیت وناراحتی )
– زمانی که کودک بی حوصله است و به خود ارضایی رو می آورد ، می توان از اسباب بازی ها و فعالیت های جالب و آموزشی استفاده کرد .
۴- بهتر است کودکی که دچار خودارضایی به همراه سایر مشکلات روحی و رفتاری است و یا کودک خودارضایی که عملکرد خوبی ندارد (مثلاً در مدرسه ، جامعه وغیره ) به یک روانشناس ویا روان درمانگر ارجاع شود.
