برای همه ما پیش‌آمده که از دست دیگران به دلایل گوناگون ناراحت شدیم، اما واکنش‌های ما در این مواقع متفاوت است همه ما در طول روز با افراد مختلفی سر و کار داریم؛ از اعضای خانواده بگیرید تا دوستان، همکاران و …. یک سری اختلاف سلیقه‌ها در حوزه‌های گوناگون، تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی، ویژگی‌های شخصیتی و … وجود دارد که باعث ایجاد ناراحتی بین دو نفر می‌شود.
به گزارش بانک پزشکان به نقل از روزنامه خراسان، در این مواقع چه باید کرد؟ واکنش‌های افراد بعد از ناراحت شدن از دست دیگران متفاوت است. مثلا یک کاربر شبکه‌های اجتماعی نوشته: «حرفای دلتون رو به هم بزنید، شاید از حرفای هم ناراحت بشید، ولی دلخوری بهتر از حرف‌خوری و تو خودتون ریختنه.» در این مطلب می‌خواهیم به این سوال پاسخ بدهیم که در چنین مواقعی، خودخوری بهتر است یا بیان دلخوری؟
نگفتن ناراحتی، بدترین کار است
وقتی از کسی ناراحت می‌شویم، بهترین کار چیست؟ قطعا نگفتن و پنهان کردن بدترین کار ممکن است، چون طرف‌مقابل علم غیب ندارد که خود به خود متوجه دلخوری ما بشود. برخی از افراد رفتارهایی مثل سرد شدن، دوری کردن و متلک گفتن را پیش می‌گیرند که همان اندازه غیرسازنده است، چون احتمالا فرد مقابل، هیچ ایده‌ای ندارد که شما از چه چیز دلخور شده‌اید، مگر این که عمدی برای آزار شما کاری کرده باشد! اما معمولا دلخوری‌ها از کارهای ندانسته پیش می‌آیند مانند رفتار یا گفتاری که از نظر من مهم نبوده، ولی طرف مقابل را آزرده است.
گلایه هم بهترین کار نیست
پس بهترین کار چیست؟ گلایه؟ قطعا خیر. چون فرد مقابل وارد دفاع می‌شود و می‌خواهد ثابت کند که شما اشتباه کرده‌اید، بی‌دلیل دلخور شده یا بد برداشت کرده‌اید. پس صحبت قطعا به جایی نخواهد رسید؛ بنابراین گلایه به خصوص اگر با رفتارهای تند و استدلال‌های احساسی و غیرمنطقی باشد، هم اشتباه است و هم باعث افزایش دلخوری و کدورت می‌شود.
خودخوری یا بیان دلخوری؟
بهترین کار صرفا از خود گفتن است اما راهکار چیست؟ بهترین کار صرفا از خود گفتن است. اگر به جای جملاتی که با «تو» شروع می‌شوند مثل «تو بی‌توجهی کردی» به جملاتی که با«من» شروع می‌شوند اکتفا کنیم مثلا «من حس نادیده گرفته شدن داشتم»، هیچ‌فردی نمی‌تواند آن را بی‌اعتبار کند. احساس شما متعلق به شماست. درست و غلط هم ندارد.
«اصلا من آدمی حساس یا زودرنج هستم! به‌هرحال احساس ناخوشایندی به من دست داده است!» وقتی از خود و احساس خود صحبت می‌کنیم، رفتار فرد مقابل را زیر سوال نمی‌بریم، صرفا می‌گوییم که چه حسی را تجربه کرده‌ایم. یا او برایش اهمیتی ندارد و کاری نمی‌کند که حداقل تکلیف مشخص می‌شود یا احساس ما برای او مهم است، پس واکنشی نشان می‌دهد.
جلوگیری از تبدیل دلخوری به مشکل بزرگ‌تر
کلید طلایی برای حل این مشکل یعنی بیان دلخوری، داشتن یک گفت‌وگوی سازنده این است که طرفین صرفا از خود و احساس خود صحبت کنند و از تحقیر، کوچک کردن، زیر سوال بردن رفتار طرف مقابل، نیت خوانی (تو فلان کار را کردی، چون فلان قصد را داشتی) اجتناب کنیم و صرفا به آن چه از آن اطمینان داریم یعنی رفتار و احساس خود، بپردازیم. این گونه می‌توان هم دلخوری را حل و هم از تبدیل شدن آن به یک مشکل بزرگ‌تر جلوگیری کرد.
روی علم غیب دیگران حساب نکنیم
نکته آخر، یادمان باشد که دیگران علم غیب ندارند و تا زمانی که ما صحبت نکنیم، آن‌ها نمی‌دانند که در ذهن ما چه می‌گذرد. انتظار این که «او خودش باید متوجه بشه!» هم بیجاست. طرف مقابل درنهایت متوجه ناراحتی شما خواهد شد، اما این را که علت آن چیست فقط و فقط شما می‌توانید بازگو کنید. پس لطفا صادقانه، محترمانه و در زمان مناسب، احساس خود را بیان کنید تا یک دلخوری، رابطه صمیمی با همسر، برادر یا خواهر، دوست، همکار یا … را با چالش‌های جدی مواجه نکند.
