بی حسی و کرخت شدن دست ها گرچه نادر است ولی ممکن است با این مشکل روبرو شوید.
به گزارش بانک پزشکان به نقل از هلث لاین، بیدار شدن با دست های بی حس غیر معمول نیست. چرا که بسیاری از مردم در زمان های مختلف احساس کرده اند دستشان دبه خواب رفته یا بی حس شده است.
خوابیدن در حالتی که به بازو یا دست شما فشار وارد می کند، یکی از دلایل رایج بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن است که به زودی پس از بیدار شدن و تغییر موقعیت برطرف می شود، اما این تنها دلیل بروز آن نیست. دستهای بیحس میتواند نشانهای از یک بیماری زمینهای باشد، بنابراین مهم است که از علائم دیگر آگاه باشید.
چه چیزی باعث بی حسی دستان می شود؟
موارد زیر دلایل احتمالی بیدار شدن با دست های بی حس است.
سندرم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال ناشی از فشرده شدن عصب میانی در تونل کارپال است که یک راه باریک در جلوی مچ دست شما است. سوزن سوزن شدن و بی حسی شایع ترین علائم آن هستند. ضعف در قدرت گرفتن نیز ممکن است برای شما به مرور زمان رخ دهد.
حرکات مکرر دست، مانند تایپ کردن روی صفحه کلید یا استفاده از ماشین آلات، ممکن است باعث ایجاد سندرم تونل کارپال شود، همچنین چاقی یا ضربه به مچ دست از علل ایجاد کننده آن می تواند باشد.
اسپوندیلوز گردنی
اسپوندیلوز گردنی معمولاً به دلیل ساییدگی و پارگی روزانه دیسک های ستون فقرات در گردن با افزایش سن ایجاد می شود.
این اتفاق می تواند باعث بروز علائم آرتروز ، مانند خار استخوان، و برآمدگی دیسک شود. هر دو می توانند فضای ستون فقرات گردنی شما را باریک کنند و به ریشه عصبی یا نخاع فشار وارد کنند و باعث بی حسی و گزگز در بازوها و دستان شما شوند.
اسپوندیلوز گردن نیز می تواند باعث بی حسی در پاها و همچنین درد و سفتی گردن شود.
سندرم خروجی قفسه سینه (TOS)
TOS گروهی از اختلالات است که زمانی ایجاد می شود که اعصاب یا رگ های خونی در قسمت پایین گردن و قسمت بالای قفسه سینه تحریک شده، آسیب دیده یا فشرده می شوند.
بی حسی در ساعد، دست و انگشتان از علائم رایج فشردگی عصب است که همچنین می تواند باعث درد در قسمت هایی از گردن، شانه، بازو یا دست شود.
نوروپاتی محیطی (آسیب عصبی)
نوروپاتی محیطی به چندین بیماری اشاره دارد که شامل آسیب به سیستم عصبی محیطی شما می شود، که سیگنال هایی را بین سیستم عصبی مرکزی و بقیه بدن شما دریافت و ارسال می کند.
بیش از ۱۰۰ نوع نوروپاتی محیطی وجود دارد و علائمی که از خود نشان می دهد، به اعصاب آسیب دیده بستگی دارد.
علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سوزن سوزن شدن و بی حسی
- دردهای تیز و کوبنده
- احساس وزوز
دیابت شیرین
دیابت یک بیماری مزمن است که باعث افزایش قند خون می شود. این زمانی اتفاق می افتد که بدن شما یا به طور موثر به انسولین پاسخ نمی دهد یا به اندازه کافی آن را تولید نمی کند.
تقریباً نیمی از افراد مبتلا به دیابت به نوعی آسیب عصبی از جمله نوروپاتی محیطی و سندرم تونل کارپال دارند که می تواند باعث درد، بی حسی و ضعف در دستان شما شود.
حالت خوابیدن
فشار روی دستهای شما ناشی از وضعیت خواب، یکی از دلایل احتمالی بیدار شدن با دستهای بیحس است. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که روی بازو یا دست خود یا در وضعیتی که به عصب فشار وارد می کند بخوابید. کمبود موقت جریان خون می تواند باعث بی حسی یا سوزن سوزن شود. تغییر وضعیتی که در آن بوده اید، معمولاً برای تسکین علائم کافی است.
شیمی درمانی
شیمی درمانی و برخی داروها می توانند به اعصاب محیطی آسیب برسانند. مطالعات نشان می دهد که نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی بین ۳۰ تا ۶۸ درصد از افرادی را که تحت درمان قرار می گیرند، تحت تاثیر قرار می دهد.
سایر داروهای شناخته شده برای ایجاد نوروپاتی محیطی شامل داروهای ضد تشنج، برخی داروهای کاهش دهنده فشار خون و قلب و برخی آنتی بیوتیک ها ، از جمله مترونیدازول (Flagyl) و فلوروکینولون ها ( سیپرو ، لواکین) است.
کمبود ویتامین B-12
ویتامین B-12 برای عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی و سنتز DNA ضروری است. همچنین برای ساخت گلبول های قرمز خون مورد نیاز است.
کمبود ویتامین B-12 می تواند ناشی از تعدادی از عوامل مانند سن، سابقه خانوادگی، و برخی شرایط پزشکی مانند گاستریت و بیماری های خودایمنی باشد .
علائم کمبود ویتامین B-12
علائم کمبود ویتامین B-12 ممکن است شامل بی حسی و گزگز در پاها، ضعف عضلانی و کاهش اشتها باشد.
سوء مصرف الکل
الکل در صورت مصرف بیش از حد الکل می تواند به بافت عصبی آسیب برساند. این نوروپاتی الکلی نامیده می شود.
افرادی که بیش از حد الکل می نوشند ممکن است در اندام خود احساس درد و گزگز داشته باشند. کمبود ویتامین ها و مواد مغذی خاصی که بدن برای عملکرد صحیح اعصاب به آن نیاز دارد در بحبوحه اعتیاد به الکل غیر معمول نیست، زیرا مصرف زیاد الکل اغلب با رژیم غذایی نامناسب همزمان است.
همچنین ممکن است متوجه شوید:
- ضعف عضلانی
- گرفتگی و اسپاسم عضلانی
- اختلال عملکرد جنسی
کیست گانگلیون
کیستهای گانگلیون تودههای غیرسرطانی هستند که در امتداد مفاصل یا تاندونهای مچ دست رشد میکنند. اگر کیست به عصب فشار آورد، می تواند باعث بی حسی در دست شود. کیست همچنین ممکن است هنگام فشار دادن دردناک باشد یا در حرکت مفصل اختلال ایجاد کند.
اکثر کیست های گانگلیون بدون درمان از بین می روند.
زیاد کار کشیدن از دستها در طول روز
گاهی مچ دست واقعا خسته میشود. کارهای دستی مانند تایپ کردن زیاد با کامپیوتر، استفاده از قیچی، یا ابزار دوخت و دوز میتوانند عصبهای دست را ناراحت کنند. مدام خم و راست کردن مچ دست به آن فشار وارد میکند و باعث میشود دستهایتان مخصوصا در شب وقتی که خواب هستید و دیگر حرکتشان نمیدهید بیحس شوند، زیرا عصبها و تاندونها فشاری که تحمل کردهاند را به شدت آزاد میکنند.
بیماری های دیگر
تعدادی از بیماری های دیگر می تواند باعث بی حسی در دست شود. برخی از این موارد عبارتند از:
- روماتیسم مفصلی
- اسکلروز چندگانه
- لوپوس
- بیماری لایم
- اچ آی وی و ایدز
- سیفلیس
- سندرم شوگرن
- کم کاری تیروئید
- سندرم گیلن باره
- پدیده رینود
تشخیص علل بی حسی دست
یک پزشک ابتدا در مورد علائم و داروهایی که مصرف می کنید از شما می پرسد. سپس آنها یک معاینه فیزیکی انجام می دهند. آنها احتمالاً تصویربرداری یا آزمایشهای دیگری مانند:
- یک فیلم ساده اشعه ایکس
- سی تی اسکن
- ام آر آی
- تست های عملکرد عصبی مانند الکترومیوگرافی
- آزمایش خون
یک پزشک همچنین ممکن است شما را به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد. آنها می توانند یک معاینه عصبی برای بررسی ضعف انجام دهند.
درمان بی حسی دست ها
درمان بی حسی دست بستگی به علت آن دارد. اگر بی حسی شما گاه به گاه است و با تغییر وضعیت خواب بهبود می یابد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید.
درمان ممکن است شامل ترکیبی از درمان های پزشکی و درمان های خانگی باشد.
ورزش
اگر ضعف عضلانی نیز دارید، ورزشهای مربوط به سندرم تونل کارپال میتوانند به بهبود علائم و افزایش قدرت شما کمک کنند.
تمرینات کششی، تقویتی و وضعیت بدن نیز می تواند به علائم اسپوندیلوز گردن کمک کند.
داروهای مسکن بدون نسخه
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ، مانند ایبوپروفن یا آسپرین، می توانند به درد و التهاب خفیف دست، گردن و سایر نواحی شما کمک کنند.
آتل یا محافظ مچ دست
استفاده از محافظ مچ یا آتل مچ دست شما را صاف نگه می دارد تا فشار روی عصب میانی شما کاهش یابد . برای کمک به جلوگیری از علائم سندرم تونل کارپال، می توانید آنها را هنگام انجام کارهای تکراری یا عصرها بپوشید.
درمان های موضعی
چسب های لیدوکائین و کرم کپسایسین که روی پوست اعمال می شود ممکن است درد خفیف و نوروپاتی محیطی را تسکین دهد. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ ، منتول موضعی، مانند Biofreeze، همچنین می تواند به تسکین درد تونل کارپال کمک کند.
ویتامین B-12
کمبود ویتامین B-12 را می توان با مکمل های خوراکی ویتامین B-12 درمان کرد. اگر کمبود شدید باشد یا اگر نمی توانید ویتامین B-12 را از رژیم غذایی خود جذب کنید، ممکن است نیاز به تزریق ویتامین B-12 داشته باشید .
خوردن غذاهای سرشار از ویتامین B-12 مانند ماهی سالمون، تخم مرغ و جگر نیز ممکن است کمک کننده باشد.
داروهای ضد افسردگی
برخی از انواع داروهای ضد افسردگی با تداخل در فرآیندهای مسئول ارسال سیگنال های درد، درد نوروپاتیک را درمان می کنند. آنها می توانند در درمان درد عصبی ناشی از دیابت و سایر شرایط مفید باشند.
داروهای ضد تشنج
داروهای تولید شده برای درمان صرع ممکن است درد عصبی را تسکین دهد. اینها شامل گاباپنتین (Gralise، Neurontin) و پره گابالین (Lyrica) است.
عمل جراحی
اگر درمانهای غیرجراحی مؤثر واقع نشوند، جراحی ممکن است برای شرایط خاصی گزینهای باشد. این می تواند شامل جراحی برای آزادسازی اعصاب یا رگ های خونی فشرده شده ناشی از تونل کارپال، دیسک های برآمده، TOS یا کیست های گانگلیونی باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر همچنان بی حسی را تجربه می کنید یا با تغییر وضعیت بی حسی شما بهبود نمی یابد، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر در نواحی دیگر بی حسی دارید یا علائم نگران کننده دیگری دارید به پزشک مراجعه کنید.
برای بی حسی که به طور ناگهانی شروع می شود، به ویژه زمانی که با ضعف یا فلج، مشکل در صحبت کردن، یا سردرد شدید ناگهانی همراه باشد، با ۱۱۵ تماس بگیرید، زیرا اینها علائم بالقوه یک اورژانس پزشکی مانند سکته مغزی هستند.