به گزارش بانک پزشکان به نقل از لانست: حالا بیش از ۲ سال است که با کووید ۱۹ زندگی میکنیم (این بیماری بیش از ۶.۲ میلیون مرگ تایید شده، اما احتمالاً حدود ۲۰ میلیون مرگ را موجب شده است) و با بیش از ۵۱۰ میلیون مورد تایید شده ابتلا به بیماری – جهان هنوز در نقطه بحرانی قرار دارد.
در حال حاضر شرایط این گونه است که موج ابتلا به اومیکرون (با قابلیت انتقال بالا و سیر خفیف تر نسبت به انواع قبلی) به ویژه برای افرادی که کاملاً واکسینه شده و بدون بیماری های همراه هستند، در بسیاری از کشورها رو به کاهش است. محدودیتهای کرونایی در سرتاسر در حال کاهش است و مردم به آرامی به فعالیتهای پیش از همهگیری، از جمله جشنها، گردهماییها، کارهای اداری و رویدادهای فرهنگی بازمیگردند.
قوانین ماسک اجباری در بسیاری از کشورها برداشته شده است. انجام آزمایشات تشخیصی و نظارت کاهش یافته است و سفرها به طور گسترده ای از سر گرفته می شود. مردم در همه جای جهان کاملاً خسته هستند و می خواهند همه گیری را فراموش کنند.
اما این یک اشتباه بزرگ است.
اولاً، وضعیت همهگیری در همه جای دنیا یکسان نیست. به عنوان مثال، چین به استفاده از استراتژی به اصطلاح «صفر کووید» و انجام آزمایش انبوه، قرنطینه افراد مثبت و قرنطینه مناطق یا حتی کل شهرها (اخیراً شانگهای) ادامه می دهد. مقامات چینی بدون در نظر گرفتن هزینه های انسانی، به شدت این اقدامات را اجرا می کنند.
به گفته مقامات چین، هدف جلوگیری از شیوع بیشتر، محافظت از سیستم درمانی و جلوگیری از مرگ و میر است. اما مشکل استراتژی چین این است که افراد مسن و آسیب پذیر اغلب به طور کامل واکسینه نمی شوند و کارایی واکسن های در دسترس هم صددرصد نیست. برای چین، اولویت اصلی باید تسریع استراتژی موثر واکسیناسیون باشد. رویکرد فعلی راه حل بلندمدت نیست.
دوم، راهبرد جهانی واکسیناسیون هنوز در مسیر درست قرار ندارد. نابرابری غیرقابل قبول واکسیناسیون در بین کشورهای جهان همچنان ادامه دارد. هدف سازمان بهداشت جهانی برای واکسیناسیون کامل حداقل ۷۰ درصد از مردم در هر کشور تا ژوئن ۲۰۲۲ دور از دسترس است. اگرچه حدود شصت درصد از مردم جهان دو دوز واکسن دریافت کرده اند، اما در بیش از ۴۰ کشور جهان کمتر از ۲۰ درصد مردم به طور کامل واکسینه شده اند.
حتی در کشورهای با درآمد بالا، بخش قابل توجهی از جمعیت همچنان از واکسیناسیون خودداری می کنند. ظهور یک نوع جدید کرونا با نرخ بالای انتقال مداوم تقریباً اجتناب ناپذیر است. زیرمتغیرهای BA.4 و BA.5 omicron که برای اولین بار در آفریقای جنوبی دیده شد، از نزدیک تحت نظارت هستند. هوشیاری مستمر در همه جا لازم است.
سوم، نابرابری کشورهای جهان به یکی از معدود درمانهای خوراکی موثر کووید-۱۹ یعنی پاکسلووید آشکار میشود. هنگامی که پاکسلووید زود مصرف شود، خطر بستری شدن در بیمارستان و مرگ را تا حدود ۸۰ درصد کاهش می دهد. اگرچه کشورهای پردرآمد میلیونها دوز دارو را به شرکت سازنده، فایزر سفارش دادهاند، مکانیسمهایی برای در دسترس قرار دادن پاکسلووید در کشورهای با درآمد کم و متوسط بسیار کند است. توافقی با ۳۵ تولید کننده ژنریک در ۱۲ کشور انجام شده، اما انتظار نمیرود دارو قبل از شروع سال ۲۰۲۳ به بسیاری از کشورهای جهان تحویل داده شود.
اکنون زمان برنامه ریزی، درس گرفتن از اشتباهات و ایجاد سیستم های سلامت انعطاف پذیر قوی و همچنین استراتژی های آمادگی ملی و بین المللی با بودجههای پایدار است. ظرفیتهای سیستمهای بهداشتی و درمانی در سرتاسر جهان نه تنها برای مقابله با همهگیریهای آینده، بلکه برای مقابله فوری در نقصان تشخیص و مراقبت و درمان از سایر بیماریها (پس از اختلال در ۲ سال گذشته) باید تقویت شود.
کمپین های گسترده واکسن برای بیماری هایی مانند سرخک به فوریت موردنیاز است. برنامه های آمادگی، چه در سطح ملی و چه در سطح بین المللی، باید بر اشتراک گذاری زودهنگام داده ها و نظارت شفاف تأکید زیادی داشته باشند. هفتاد و پنجمین مجمع جهانی بهداشت (۲۲ تا ۲۹ مه ۲۰۲۲)، فرصتی برای بررسی پیشرفت در بازنگری مقررات بینالمللی بهداشت و بحث بیشتر درباره یک معاهده همهگیر وجود دارد
در سطح ملی، کشورها به تحقیقات مستقل در مورد پاسخ هایشان به کووید ۱۹ نیاز دارند. درس گرفتن از اشتباهات هرگز آسان نیست و دولت ها حتی می توانند از پذیرش اشتباهات خودداری کنند. هنگامی که دادگاه عالی بریتانیا هفته گذشته حکم داد که ترخیص بیماران بیمارستانی به مراکز مراقبت بدون انجام آزمایش کووید-۱۹ غیرقانونی است، دولت بریتانیا مدعی شد که بر اساس بهترین شواهد موجود در آن زمان عمل کرده است. این یک دروغ آشکار است. شواهد انتقال بدون علامت به وضوح در اواخر ژانویه ۲۰۲۰ در دسترس بود. این عملکرد اشتباه باید مورد پذیرش دولت قرار بگیرد و از آن درس گرفته شود.
اکنون زمان آن نیست که کووید ۱۹ را فراموش کنید یا تاریخ را بازنویسی کنید. اتفاقا زمان آن فرا رسیده است که به شدت تلاش کنیم تا مرحله حاد همهگیری در سال ۲۰۲۲ در سراسر جهان پایان یابد، و پایههای مستحکمی برای آیندهای بهتر با مسئولیتپذیری روشن و پذیرش صادقانه حقایق ناراحتکننده ایجاد شود.