گروه دارویی
پیشینه دارو
کینیدین سولفات – Quinidine sulfate تمام ضد آریتمی‌های رده I هدایت تحریک الکتریکی قلب را (به خصوص در سلول‌های دپلاریزه) کند یا مسدود می‌کنند و ضربان ساز های غیرطبیعی را کند یا حذف می‌کنند. این دارو ها بر بافت غیرطبیعی سریع تر اثر می‌گذارند تا بر کانال های طبیعی زیرا کانال های یونی در بافت آریتمیک زمان بیشتری را در وضعیت باز یا غیر فعال می‌گذرانند و تحت چنین شرایطی این دارو ها برای اتصال به این گیرنده ها تمایل بیشتری دارند.
عوامل رده IA مانند کینیدین و پروکائین آمید هم بر آریتمی های دهلیزی و هم آریتمی های بطنی تاثیر می‌گذارند. این دارو ها هم کانال های سدیم را مسدود می‌کنند و هم پتاسیم فعلی (در جریان) را کاهش می‌دهند. آن ها مدت پتانسیل عمل و دوره مقاومت مؤثر را افزایش داده که منجر به کند شدن سرعت هدایت و مهار ضربان سازهای نابجا می‌شود. ممکن است این داروها فاصله QTc را در نتیجه افزایش مدت پتانسیل عمل طولانی کنند.
موارد مصرف
کینیدین در درمان آریتمی بطنی مخاطره آمیز٬ از قبیل تاکی کاردی بطنی پیوسته مصرف می شود.
کینیدین همچنین در درمان فیبریلاسیون یا فلوتر دهلیزی علامتی در بیمارانی که علائم بیماری آنان با سایر روش ها قابل کنترل نمی باشد نیز مصرف می شود.
عوارض دارو
سندرم سینکونیزم همراه با سردرد، سرگیجه و وزوزگوش است. احساس سبکی سر، خستگی، ضعف، اختلال خواب، لرزش، تهوع، ناراحتی معده و اسهال، تپش قلب یا ضربان قلب نامنظم، درد سینه، بثورات جلدی، زردی چشم‌ها یا پوست، خونریزی یا کبودشدگی غیرمعمول و اختلالات بینایی مانند تاری دید دوطرفه، محدود شدن میدان دید و گاه کوری.مصرف در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس با احتیاط انجام شود.
هشدار دارویی
-این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود: انسداد درجه ۲ گره AV بدون ضربان ساز مصنوعی٬ نقص هدایت الکتریکی داخل بطنی شدید بدون ضربان ساز مصنوعی٬ سندرم سینوس بیمار٬ برادی کاردی و اختلالات الکترولیتی مانند کاهش پتاسیم خون.
-در طول مصرف کینیدین اندازه گیری فشار خون٬ ثبت نوار قلبی و اندازه گیری غلظت پتاسیم سرم ضروری است.
-مقدار مصرف برای هر بیمار باید بر اساس پاسخ بالینی وی تنظیم شود و ممکن است و ممکن است بسته به وضعیت عمومی و بیماری قلبی عروقی بسیار متغیر باشد
-بیماران مبتلا به فیبریلاسیون یا فلوتر دهلیزی٬ فقط پس از این که کنترل ضربان بطنی با دیگوکسین یا داروهای مهار کننده گیرنده بتا-آدرنرژیک موفقیت آمیز نباشد باید از کینیدین استفاده کرد
-در صورت عدم دستیابی به ریتم سینوسی در یک زمان منطقی مصرف کینیدین باید قطع شود
-درمان با کینیدین باید در بیمارستان شروع شود و بیمار نیز باید به مدت ۲ تا ۳ روز تحت مراقبت شدید باشد
-دوره درمان با این دارو باید کامل شود
-این دارو نباید بیش از مقدار تجویز شده مصرف شود
تداخلات دارویی
استازولامید، آنتاسید ها، بی کربنات سدیم، مدرهای تازیدی، آمیودارون، سایمتیدین و وراپامیل، غلظت سرمی کینیدین را افزایش می دهند و ممکن است باعث افزایش آثار و عوارض شوند. باربیتورات ها، فنی توئین، ریفامپین، نیفدیپین، داروهای کولینرژیک، سوکرافیل و دیسوپیرامید ممکن است تاثیر کینیدین را کاهش دهند. ممکن است آثار و عوارض داروهای آنتی کولینرژیک، ضد انعقاد، بتابلاکر ها، گلیکوزیدهای قلبی، دیسوپیرامید مسددعصبی – عضلانی غیردپولاریزان، پروکایین آمید، پروپافنون، سوکسینول کولین ف ضد افسردگی های سه حلقه ای به وسیله کینیدین افزایش داده شود.
اشکال دارویی
Tab : 200 mg Cap : 200 mg
