گروه دارویی
گشاد کننده های برونش و دارو های ضد آسم
پیشینه دارو
کافئین یک محرک طبیعی سیستم عصبی مرکزی است که به طور طبیعی در غذا ها و نوشیدنی هایی مانند قهوه، چای، نوشابه یا شکلات نیز یافت می شود. از کافئین برای بازگرداندن هوشیاری ذهنی یا بیداری در هنگام خستگی یا خواب آلودگی استفاده می شود.
موارد مصرف
کافئین یک متیل گزانتین است و همانند تئوفیلین آنزیم فسفودی استراز را مهار میکند و یک اثر آنتاگونیستی نسبت به گیرنده های مرکزی آدنوزین دارد و یک محرک سیستم عصبی مرکزی می باشد مخصوصاً در مورد مراکز بالا تر و می تواند باعث ایجاد حالت بیداری و افزایش فعالیت ذهنی شود. هم چنین می تواند باعث تحریک مرکز تنفسی شود و سرعت و عمق تنفس را زیاد می کند. خصوصیات گشاد کنندگی برونش این مورد نسبت به تئوفیلین ضعیف تر است. کافئین باعث تسهیل عملکرد عضلانی و افزایش کار کلی قابل انجام توسط یک عضله می شود. عملکرد دیورتیک کافئین کمتر از تئوفیلین است.
عوارض دارو
کافئین از جذب مواد معدنی خصوصاً آهن جلوگیری میکند و با توجه به اثر آن بر انقباض عروق خونی، مصرف آن برای مبتلایان به فشار خون، با ریسک بالا همراه است.
هشدار دارویی
در موارد زیر از کافئین استفاده نکنید:
- حساسیت به کافئین و مواد آن
- در کودکان با سن کمتر از ۱۲ سال
- از رانندگی و اعمال خطرناک تا زمانی که اثر دارو بر خود را نمی دانید پرهیز کنید. این دارو می تواند باعث سرگیجه شود.
- از کافئین به عنوان جایگزین خواب استفاده نکنید.
- این دارو می تواند سطح قند خون را تغییر دهد. بیماران دیابتی در طی درمان با این دارو باید سطح قند خود را به دقت تنظیم کنند.
تداخلات دارویی
دارو هایی که با این دارو تداخل دارنذ عبارتند از:
آمفتامین، دکستروآمفتامین، ایبوپروفن، اتانول، آموکسی سیلین، آرژینین، آسپرین، دیفن هیدرامین، ابوگوانین، دولوکستین، روغن ماهی، فلوتیکازون نازال، هیدروکدون، کلونازپام، مودافینیل، لاموتریژین، اکسی کدون، فنترمین، مونتلوکاست، ترامادول، آلپرازولام، سیتریزین، سرترالین، ویتامین B12، ویتامین D3، ویتامین C
اشکال دارویی
Sol : 10mg/ml Inj : 10mg/ml
