گروه دارویی
دارو های سرکوب کننده اشتها و اشتها آور
پیشینه دارو
فن فلورامین با اثر بر روی مسیر سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی با تخلیه سروتونین و کاهش بازجذبش باعث کاهش متابولیت سروتونین در CSF می‌شود.
موارد مصرف
فنفلورامین برای کاهش اشتها مصرف می‌شود. همچنین درمان کمکی و کوتاه‌مدت در چاقی اگزوژن (ناشی از پرخوری)، موارد تثبیت‌نشده اختلالات روانپزشکی مانند کودکان مبتلا به اوتیسم با سطح سروتونین خونی بالا استفاده می شود.
عوارض دارو
تضعیف مغز استخوان، لکوپنی، گرانولوسیتوز، ریزش مو، گُرگرفتگی، تب، چشم، گوش، حلق و بینی، میدریاز، تاری دید، بی‌خوابی و پرگوئی، سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، تحریک پذیری، گیجی، تغییرات خلقی، اضطراب ضعف، رویا های واضح، افسردگی، خستگی، بی‌حالی، اوفوریا، لرزش، تهوع، استفراغ، بی اشتهائی از عوارض جانبی این دارو می باشد.
هشدار دارویی
- حداقل ۶ ساعت قبل از خواب مصرف شود تا باعث بی خوابى نگردد.
- بدون استفاده از متد هاى دیگر ممکن است مقاومت داروئى ایجاد شود و وزن کاهش نمی یابد، دارو را ۱ ساعت قبل از غذا مصرف کند.
- مصرف دارو باید به تدریج قطع شود، بعد از استفاده طولانی مدت مقاومت داروئى ایجاد می شود.
- دارو بیش از مقدار تجویز شده مصرف نشود.
- از مصرف الکل خوددارى شود.
تداخلات دارویی
فن فلورامین با مهارکننده های MAO تداخل دارویی جدی ایجاد می‌کنند، این تداخل ممکن است حتی منجر به مرگ شود، همراه با این دارو از مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین استفاده نکنید. اکثر مهار کننده های MAO حتی نباید تا ۲ هفته قبل و بعد از شروع استفاده از دارو ی فن فلورامین، استفاده شوند.
اشکال دارویی
Tab : 20 mg
