نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد روزه داری ممکن است راهکاری برای جلوگیری از بستری شدن در بیمارستان به دلیل ابتلا به کووید شدید باشد.
به گزارش بانک پزشکان به نقل از ایسنا، محققان در مرکز بهداشت Intermountain یوتا ایالات متحده دریافتند کسانی که برای چندین دهه روزه متناوب فقط با آب گرفتند، کمتر احتمال عوارض شدید ناشی از عفونت کووید را تجربه کردند.
به گزارش هلث، بنجامین هورن، محقق اصلی این تحقیق و مدیر اپیدمیولوژی قلب و عروق و ژنتیک این مرکز، گفت: قبلا مشخص شده روزه داری متناوب التهاب را کاهش می‌دهد و سلامت قلب و عروق را بهبود می‌بخشد. در این مطالعه نیز مزایای بیشتری از روزه داری برای مبارزه با عفونت کووید ۱۹ یافتیم.
محققان داده ها را از یک ثبت داوطلبانه در مرکز مراقبت های بهداشتی جمع‌آوری کردند؛ آنان ۲۰۵ بیمار را شناسایی کردند که بین مارس ۲۰۲۰ و فوریه ۲۰۲۱ یعنی زمان قبل از در دسترس بودن واکسن آزمایش ویروس آنان مثبت شده بود و ۷۳ نفر از آنان حداقل یک بار در ماه روزه می‌گرفتند (تقریبا ۶۲ درصد از ساکنان یوتا مسیحی هستند و روزه گرفتن در اولین یکشنبه ماه برای آنان معمول است).
محققان بستری شدن و یا مرگ را در ۱۱ درصد از روزه داران در مقایسه با ۲۹ درصد از افراد معمول بدون رژیم روزه داری گزارش کردند.
آنان اظهار کردند: دقیقا مشخص نیست چرا روزه داری متناوب با نتایج بهتر در برابر کووید مرتبط شده و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است اما این نظریه را مطرح کردند که روزه می‌تواند التهاب را کاهش دهد و التهاب بیش از حد با تشخیص کووید شدید مرتبط است.
به گفته محققان همچنین پس از ۱۲ ساعت ناشتا بدن نحوه پردازش قند خون را تغییر می‌دهد و این عملکرد از گلوکز به کتون ها از جمله اسید لینولئیک تبدیل می‌شود.
وی گفت: بخشی روی سطح سارس کوو ۲ وجود دارد که اسید لینولئیک در آن قرار می‌گیرد و می‌تواند ویروس را کمتر به سلول های دیگر متصل کند.
این محقق افزود: روزه داری متناوب همچنین به یک فرآیند طبیعی بدن به نام اتوفاژی کمک می‌کند که سیستم بازیافتی است و سلول های آسیب دیده و آلوده را از بین ببرد و بازیافت کند.
محققان تاکید کردند شرکت کنندگان برای دهه ها روزه داری متناوب داشتند البته برخی افراد برای روزه داری باید ابتدا با پزشک خود مشورت کنند؛ به خصوص اگر سالخورده، باردار یا دارای شرایطی مانند دیابت، بیماری قلبی یا بیماری کلیوی هستند.
هورن افزود: روزه نباید به عنوان جایگزینی برای واکسیناسیون کووید ۱۹ تلقی شود بلکه شاید یک رویکرد مکمل برای واکسن‌ها و درمان های ضد ویروسی برای کاهش شدت کووید ۱۹ باشد.
